ترصیع


کلمه ی "ترصیع" در لغت به معنی "جواهر نشاندن" است، همانطور که مثلاً تاج جواهر نشان را تاج مرصع گویند یا به قلمدان و عصای خاتم کاری شده "ترصیع" می گویند.

اما "ترصیع" در اصطلاح بدیع آن است که در قرینه های نظم یا نثر، هر لفظی با قرینه خود در وزن و حروف روی مطابق باشند.

این صنعت در حقیقت نوعی از سجع متوازی است.



تصویر

در قرآن مجید هم نمونه هایی از "ترصیع" دیده می شود:

ان الابرار لفی نعیم و ان الفجار لفی جحیم. ان الینا ایابهم ثم ان علینا حسابهم.

ترصیع هم در نظم و هم در نثر دیده می شود:

«شام رفته و بام خفته، سال از عد بیرون و مال از حد افزون، همه را تلف کرده و اسف برده».

ای منور به تو نجوم جلال ----- وی مقرر به تو رسوم کمال

بوستانی است صدر تو، زنعیم ----- آسمانی است قدر تو، زجلال

در کرامت ترا نبوده نظیر ----- در شهامت ترا نبوده همال

تیره پیش فضایل تو نجوم ----- خیره پیش شمایل تو شمال

شرک را از تو منهدم ار کان ----- ملک را از تو منتظم احوال


تعداد بازدید ها: 20665