|
چکیده : مردم ایران غالباٌ کشاورز در ساکن روستاها بودند و گله داری شغل اصلی ایلات و عشایر و روستائیان بود. از آنجائیکه صفویان با پشتیبانی نیروهای قبیله ای به قدرت رسیدند. بنابراین در اقتصاد دولت صفویه همانند گله داری و کشاورزی نقش مهمی داشت اما نقش اقتصاد شیوه تولید و زراعت. در مقایسه با تجارت و عوامل مذهبی و ... چندان قابل توجه نبود. به طور کلی اقتصاد دوره صفویه به اقتضای نقش حکومت و نحوه قدرت گیری دولت نسبت به دوره های دیگر فرق داشت. چون حکومت صفویه، حکومت ترکیبی بود، که در آن نفوذ و دخالت نیروهای مذهبی – قبیله ای، به شکل آشکار مشخص بود بنابراین اختصاص بخشی از زمینهای زراعتی به آنان موجب قطعه قطعه شدن اراضی می گردید، که این مسئله سبب می شد که اقتصاد به رونق و شکوفایی کافی نرسد. بر خلاف اقتصاد، تجارت در این دوره، بر روح بالندگی و شکوفایی خود رسید. در این دوره به سبب ساختن جاده ها، ایجاد پلها، کاروانسراها بر سر راههای اصل و ایجاد امنیت در راهها، تجارت داخلی به شکل فراگیری رونق یافت. اما ارتباط گسترده با دیگر کشور ها و ایجاد زمینه جهت رفت و آمد بازرگانان و تاجران کشورهای بیگانه، خصوصاً اروپائیان، متاع و تأمل با فرقه های ادیان دیگر، زیر ساختی را پدید آورد که منجر به رشد و شکوفایی تجارت گردید. رونق تجارت، و داد و ستد هایی که میان بازرگانان داخلی و خارجی انجام می گرفت، منجر به بهبود وضع مالی دولت و رشد اقتصاد و پولی و سرانجام افزایش قدرت مالی دولت گردید. |
ویژگی های اقتصاد- تجارت در عصر صفویه : | مراحل مختلف تجارت و اقتصاد عهد صفویه :
1. مرحله اول : اقتصاد زراعت قبل از تقسیم بندی اراضی و ایجاد تغییرات در آن وضعیت اقتصادی مناطق مختلف جغرافیایی ایران بزرگ در این دوره:
1.ایران فعلی |
صفویه | ||
|