حضرت هود علیه السلام پیامبر قوم عاد بود و پیش از بعثت
حضرت ابراهیم علیه السلام زندگی می کردند. بسیاری از افراد قوم عاد به حضرت هود ایمان نیاوردند و سرانجام عذاب الهی آنان را در بر گرفت. حضرت هود و پیروان او از عذاب رستند و در
حضرموت ساکن شدند.
از آنجا که هر پیامبری می بایست کسی را به مردم معرفی کند تا پس او عهده دار سرپرستی و هدایت آنان شود، حضرت هود نیز به امر خدا فرزندش یاسر را به پیروان خویش معرفی نمود و او را وصی خود قرار داد. یاسر بن هود، پس از درگذشت پدر، رهبری و هدایت بازماندگان باایمان قوم عاد را بر عهده گرفت.
منابع :
بحارالانوار، ج 35، ص 54؛ قصص القرآن