منو
 کاربر Online
973 کاربر online
تاریخچه ی: گل پنیرک

در حال مقایسه نگارشها

نگارش واقعی نگارش:2

مقدمه

گیاهی است پایا ، به ارتفاع 30 تا 60 سانتیمتر و پوشیده از کرکهای دراز که به حالت وحشی در جنگلها و اراضی بایر می‌روید. ریشه آن گوشت‌دار کم و بیش منشعب ‏، مخروطی شکل ، مستقیم و ضخامت آن 1.5 تا 2.5 سانتیمتر است. ساقه آن راست و استوانه‌ای شکل است.

برگهایی متناوب بزرگ و با دمبرگ دراز شامل 5 تا 7 لوب دندانه‌دار و گلهای به رنگ گلی مایل به بنفش با تزئیناتی از خطوط تیره دارد. مادگی آن مرکب از 10 تا 12 برچه می‌باشد که هر یک پس از رسیدن منحصرا دارای یک دانه می‌باشد. میوه پنیرک مسطح و ده قسمتی است. بذر پنیرک لوبیایی شکل و قهوه‌ای رنگ است.
تصویر

نیاز اکولوژیکی

این گیاه در طول رویش به آب فراوان نیاز دارد. خاکهایی که این گیاه در آن کشت می‌شود باید دارای بافت متوسط و غنی از مواد غذایی و ضخامت زیادی داشته باشد.

آماده سازی خاک

در فصل پائیز شخم عمیقی زده می‌شود و سپس 80 تا 100 کیلوگرم در هکتار اکسید پتاس و 40 تا 60 کیلوگرم در هکتار اکسید فسفر و 10 تا 20 کیلوگرم در هکتار ازت به زمین اضافه می‌شود. در فصل بهار از انجام اعمالی که سبب کاهش رطوبت خاک گردد باید خودداری نمود در این فصل قبل از کاشت باید زمین را تسطیح و بستر خاک را برای کاشت بذر آماده نمود.

تاریخ و فواصل کاشت

پنیرک بهتر است با غلات و با گیاهان و جنین به تناوب کشت شود. تکرار کشت این گیاه در یک زمین پس از سه سال انجام پذیر است. اواخر اسفند تا اوایل فروردین زمان مناسبی برای کشت مستقیم گیاه است. بذرها در ردیفهایی به فاصله 60 تا 80 سانتیمتر باید کشت شوند. برای هر هکتار زمین به سه تا چهار کیلوگرم بذر با کیفیت نیاز می‌باشد.

در صورتی که بذرها به روش کپه ای کشت شوند فاصله ردیفها 60 تا 80 سانتیمتر و فاصله دو بوته در طول ردیف 30 تا 40 سانتیمتر مناسب است. در هر دو رویش عمق بذر در هنگام کاشت یک یا دو سانتیمتر مناسب است. در این روش برای هر هکتار زمین به 1 تا 1.5 کیلوگرم بذر با کیفیت نیاز است.
تصویر

کاشت

تکثیر پنیرک توسط بذر به صورت ردیفی صورت گیرد. بذرها در ردیفهایی به فاصله 60 تا 80 سانتیمتر و به عمق 1 تا 2 سانتیمتر کشت می‌شوند. پس از کشت ردیفی بذرها در زمین اصلی بلافاصله زمین را باید آبیاری نمود. چنانچه بذرها به روش کپه‌ای کشت شوند در هر چاله باید پنج تا شش بذر قرارداد و پس از سبز شدن به حذف بوته‌های ضعیف اقدام نمود.

فاصله ردیفهای در این روش 60 تا 80 سانتیمتر و فاصله دو بوته در طول ردیف 30 تا 40 سانتیمتر مناسب است. عمق دو بوته در طول ردیف 30 تا 40 سانتیمتر مناسب است عمق کاشت 1 تا 2 سانتیمتر می‌باشد.

داشت

در صورتی که بذرها بصورت متراکم در طول ردیفها کاشته شده باشند، باید در مرحله هفت تا هشت برگی به تنک کردن آنها اقدام نمود بطوری که فاصله دو بوته در طول رویش ردیف 30 تا 40 سانتیمتر گردد. این گیاه به اکثر علف کشها حساس است از این رو در طول باید دو تا سه بار اقدام به وجین مکانیکی علفهای هرز نمود. آبیاری منظم و به موقع نقش عمده‌ای در افزایش عملکرد دارد. از آفات این گیاه قارچ عامل بیماری زنگ است که برای مبارزه با آن می‌توان از محلول 0.4 zineb یا محلول 0.2 درصد به صورت محلول پاشی استفاده نمود.
تصویر

برداشت

در روزهای آفتابی و خشک اوایل تابستان بتدریج برداشت گلهای پنیرک به همراه کاسبرگها صورت می‌گیرد. گلها را پس از برداشت باید به سبد منتقل کرد و از ایجاد هر گونه فشار به آنها خودداری نمود. برگهای بدون دمبرگ بتدریج توسط کارگر برداشت می‌شوند. بهترین زمان برداشت برگها هنگامی است که گیاهان به گل می‌روند.

در این مرحله برگها بیشترین مقدار مواد موثره را دارا می‌باشند. گلها را پس از برداشت باید به ضخامت دو تا سه بند انگشت بر روی هم قرار داد تا خشک شوند. از قراردادن گلهای پنیرک در آفتاب باید خودداری نمود، زیرا آفتاب تاثیر نامطلوبی بر مواد موثره آن دارد. نسبت گل و برگ تازه به خشک شش به یک و پنج به یک می‌باشد.

دامنه انتشار

نواحی مختلف البرز ، اطراف تهران، دره هفت حوض، کرج، شمال ایران، ایسپیلی (گیلان) آذربایجان ، دلیجان ، خوی ، آستارا ، نواحی غربی دریای خزر ، مرکز ایران ، اصفهان ، خراسان ، دامغان ، سمنان ، اراک ، فارس ، جزیره قشم ، بندر عباس، کرمان ، بلوچستان.

مباحث مرتبط با عنوان

آرتیشو «داروئى»آقطی سیاه «داروئی»آوکادو «داروئی»اسطوخودوس «داروئی»اسفناج «داروئی»))((انبه «داروئی»انجیر «داروئی»انگور «داروئی»باباآدم «داروئی»
بابونه «بابونه»بادام «داروئی»بادام زمینی «داروئی»بادمجان «داروئی»باقلا «داروئی»برنج «داروئی»بلوط «داروئی»به «داروئی»پسته «داروئی»پرتقال «داروئی»
پیاز «داروئی»تخم کتان «داروئی»ترب و تربچه «داروئی»تمبر هندی «داروئی»توس «داروئی»جعفری «داروئی»جو «داروئی»جودوسر «داروئی»چای کوهی «داروئی»چغندر «داروئی»
خاک شیر «داروئی»ختمی «داروئی»خرما «داروئی»خیار «داروئی»دارچین «داروئی»دم اسب «داروئی»ذرت «داروئی»رازیانه «داروئی»روناس «داروئی»خواص دارویی ریحان
زرد آلو «داروئی»زردچوبه «داروئی»زرشک «داروئی»زعفران «داروئی»زنجبیل «داروئی»زوفا «داروئی»زیتون «داروئی»زیره سبز «داروئی»سنبل الطیب «داروئی»سیب «داروئی»
سیب زمینی «داروئی»سیر «داروئی»شاه پسند وحشی «داروئی»شبدر قرمز «داروئی»شلغم «داروئی»شنبلیله «داروئی»شوید «داروئی»شیرین بیان «داروئی»صبر زرد «داروئی»عدس «داروئی»
علف هفت بند «داروئی»عناب «داروئی»فندق «داروئی»قاصدک «داروئی»قهوه «داروئی»کاهو «داروئی»کدو «داروئی»کنجد «داروئی»کوشاد «داروئی»گاوزبان «داروئی»
گردو «داروئی»گریپ فروت «داروئی»گزنه «داروئی»گشنیز «داروئی»گلابی «داروئی»گوجه فرنگی «داروئی»لوبیا «داروئی»لوبیای سویا «داروئی»لیمو ترش «داروئی»مارچوبه «داروئی»
مامیران کبیر «داروئی»موز «داروئی»میخک «داروئی»خواص دارویی نارگیلنخود «داروئی»نعناع «داروئی»هل «داروئی»هلو «داروئی»هندوانه «داروئی»هویج «داروئی»

گیاه گل پنیرک



img/daneshnameh_up/f/f4/Malvasylvestris.jpg

شناسنامه

پنیرک Malvaceae:تیره
Malva silvestris L.:نام لاتین
Marsh mallow – High mallow:نام انگلیسی
گل پنیرک - پنیرک:نام فارسی
جناری - الدهماء:نام عربی

شرح گیاه

گیاهی است پایا، به ارتفاع 30 تا 60 سانتی متر و پوشیده از کرکهای دراز که به حالت وحشی در جنگلها و اراضی بایر می روید. ریشه آن گوشتدار کم و بیش منشعب‏، مخروطی شکل، مستقیم و ضخامت آن 5/1 تا 5/2 سانتی متر است. ساقه آن راست و استوانه ای شکل است.برگهائی متناوب بزرگ و با دمبرگ دراز شامل 5 تا 7 لوب دندانه دار و گلهای به رنگ گلی مایل به بنفش با تزئیناتی از خطوط تیره دارد. مادگی آن مرکب از 10 تا 12 برچه می باشد که هر یک پس از رسیدن منحصراً دارای یک دانه می باشد. میوه پنیرک مسطح و ده قسمتی است. بذر پنیرک لوبیایی شکل و قهوه ای رنگ است.

نیاز اکولوژیکی

این گیاه در طول رویش به آب فراوان نیاز دارد. خاکهایی که این گیاه در آن کشت می شود باید دارای بافت متوسط و غنی از مواد غذایی و ضخامت زیادی داشته باشد.

آماده سازی خاک

در فصل پائیز شخم عمیقی زده می شود و سپس 80 تا 100 کیلوگرم در هکتار اکسید پتاس و 40 تا 60 کیلوگرم در هکتار اکسید فسفر و 10 تا 20 کیلوگرم در هکتار ازت به زمین اضافه می شود. در فصل بهار از انجام اعمالی که سبب کاهش رطوبت خاک گردد باید خودداری نمود در این فصل قبل از کاشت باید رمین را تسطیح و بستر خاک را برای کاشت بذر آماده نمود

تاریخ و فواصل کاشت

پنیرک بهتر است با غلات و با گیاهان و جنین به تناوب کشت شود. تکرار کشت این گیاه در یک زمین پس از سه سال انجام پذیر است. اواخر اسفند تا اوایل فروردین زمان مناسبی برای کشت مستقیم گیاه است. بذرها در ردیفهایی به فاصله 60 تا 80 سانتی متر باید کشت شوند. برای هر هکتار زمین به سه تا چهار کیلوگرم بذر با کیفیت نیاز می باشد. در صورتیکه بذرها به روش کپه ای کشت شوند فاصله ردیفها 60 تا 80 سانتی متر و فاصله دو بوته در طول ردیف 30 تا 40 سانتی متر مناسب است. در هر دو رویش عمق بذر در هنگام کاشت یک یا دو سانتی متر مناسب است. در این روش برای هر هکتار زمین به 1 تا 5/1 کیلوگرم بذر با کیفیت نیاز است.

کاشت

تکثیر پنیرک توسط بذر به صورت ردیفی صورت گیرد. بذرها در ردیفهایی به فاصله 60 تا 80 سانتی متر و به عمق 1 تا 2 سانتی متر کشت می شوند. پس از کشت ردیفی بذرها در زمین اصلی بلافاصله زمین را باید آبیاری نمود. چنانچه بذرها به روش کپه ای کشت شوند در هر چاله باید پنج تا شش بذر قرارداد و پس از سبز شدن به حذف بوته های ضعیف اقدام نمود. فاصله ردیفهای در این روش 60 تا 80 سانتی متر و فاصله دو بوته در طول ردیف 30 تا 40 سانتی متر مناسب است.عمق دو بوته در طول ردیف 30 تا 40 سانتی متر مناسب است عمق کاشت 1 تا 2 سانتی متر می باشد.

داشت

در صورتیکه بذرها بصورت متراکم در طول ردیفها کاشته شده باشند، باید در مرحله هفت تا هشت برگی به تنک کردن آنها اقدام نمود بطوریکه فاصله دو بوته در طول رویش ردیف 30 تا 40 سانتی متر گردد. این گیاه به اکثر علف کش ها حساس است از این رو در طول باید دو تا سه بار اقدام به وجین مکانیکی علف های هرز نمود. آبیاری منظم و به موقع نقش عمده‌ای در افزایش عملکرد دارد. از آفات این گیاه قارچ عامل بیماری زنگ است که برای مبارزه با آن می توان از محلول 4/0 درصد زینب (zineb) یا محلول 2/0 درصد به صورت محلول پاشی استفاده نمود.

برداشت

در روزهای آفتابی و خشک اوایل تابستان بتدریج برداشت گلهای پنیرک به همراه کاسبرگ ها صورت می گیرد. گلها را پس از برداشت باید به سبد منتقل کرد و از ایجاد هر گونه فشار به آنها خودداری نمود. برگهای بدون دمبرگ بتدریج توسط کارگر برداشت می شوند. بهترین زمان برداشت برگها هنگامی است که گیاهان به گل می روند. در این مرحله برگها بیشترین مقدار مواد موثره را دارا می باشند. گلها را پس از برداشت باید به ضخامت دو تا سه بند انگشت بر روی هم قرار داد تا خشک شوند. از قراردادن گلهای پنیرک در آفتاب باید خودداری نمود، زیرا آفتاب تاثیر نامطلوبی بر مواد موثره آن دارد. نسبت گل و برگ تازه به خشک شش به یک و پنج به یک می باشد.

دامنه انتشار

نواحی مختلف البرز، کن، اطراف تهران، دره هفت حوض، کرج، شمال ایران، ایسپیلی (گیلان) آذربایجان ، دلیجان ، زراب بند، نزدیک تبریز، خوی ، آستارا، نواحی غربی دریای خرز، مرکز ایران، اصفهان ، خراسان : کپه داغ، قوچان، بین تربت حیدریه و اسدآباد، مشهد، تایباد، هزار مسجد ( در 2200 متری) دامغان، سمنان ، اراک، کوه گردو، فارس ،جنوب ایران، جزیره قشم، بندر عباس، جنوب شرقی ایران : کرمان ، بلوچستان.

تاریخ شماره نسخه کاربر توضیح اقدام
 دوشنبه 14 اسفند 1385 [13:07 ]   3   سمیه فارابی اصل      جاری 
 دوشنبه 27 شهریور 1385 [07:56 ]   2   شیدا_هوشنگی2      v  c  d  s 
 جمعه 24 شهریور 1385 [10:25 ]   1   شیدا_هوشنگی2      v  c  d  s 


ارسال توضیح جدید
الزامی
big grin confused جالب cry eek evil فریاد اخم خبر lol عصبانی mr green خنثی سوال razz redface rolleyes غمگین smile surprised twisted چشمک arrow



از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..