((حارث اعور همدانی ))می گوید: در نُخَیله (محلی نزدیکی کوفه از طرف شام) پیر مردی را با امیرالمؤمنین علیه السلام دیدم به حضرت گفتم این کیست ؟

فرمود: این برادرم ((خضر|خضر ))است، نزد من آمده و از باقی ماندة عمر دنیا می پرسد و من نیز از مقداری که از عمر دنیا گذشته از او پرسیدم.

او بمن خبر داد، ولی من از او نسبت به پرسشی که کردم آگاهترم.

امیر المومنین علیه السلام فرمود: برای ما طبقی از خرمای تازه از آسمان آوردند اما خضر هسته هایش را دور انداخت، ولی من در دستم جمع کردم.

حارث افزود به امیر المومنین گفتم :

هسته ها را بمن ببخش حضرت نیز آنها را بمن بخشید و من آنها را کاشتم. از آنها بهترین رطب و خرما که نمونه اش را هیچگاه ندیده بودم بدست آمده.

بحارالانوار، ج 39، ص131، حدیث 3 ----------- قصص الانبیاء

مراجعه شود به:

((مقام حضرت علی علیه السلام نزد حضرت خضر علیه السلام))