| - | پس از آن ک بااگن هل بیت را ((یید ب معاویه|یزید)) جای دادند. یزید ه ((ضرت م سجاد علیه اسلم|ام سجاد عیه اسم)) گت: ی پر ((ضرت ام حسین عیه للام|ین)) پدرت رابط خویاندی اده گفت مقا منت ما د یافت و با سلطنت ن دری و دا نوه که یی با او رر کد. />امم اد لیه السلا ی آیه را لا فد: « __ما من میته ی الرض لا ی افسک ا ی کتاب من قبل ان نبا ا ک ی اله ییر__» یزید ه د ود ((ا ب یی|خاد)) ت: پاسخ ا را بده ی خاد دا چه ای گوید. یید به و : بو « __ما صابک من میبه فما کسب ییکم یو ن کی__» |
+ | پس از آن عی ا این لیه اللا و: ی سر ((معاویه)) و ((هند در عت هس اسیا|ن)) ر! نوت و پیایی میشه ایر پدرا و نیکا من و ات تی یش از آ ک اده ی! براستی ک در ((گ ر)) و ((نگ احد|ا)) و ((غزه زاب|احزاب)) پرچ ((ر ممد مفی لی الل یه و ل| خدا)) ت جدم ((رت ایرالمنین علی عیه اسا|ی ابن ابیا)) پچ کرا ر دت جد و بود. « نگا شعاری ب ین ممون خواد: « پاسخ ی ده گامی ک یا ا ا گوید: چه کدید به ترت و خانام بع از فقا من رخی ا اسیر و بی ا آغشت ون کدی.» |
| - | پس از آن علی ابن الحسین علیه السلام فرمو: ای پسر ((معاویه)) و ((هند دختر عتبه، همسر ابوسفیان|هند)) و صخر! نبوت و پیشوایی همیشه در اختیار پدران و نیاکان من بوده است پیش از آن که تو زاده شوی! براستی که در ((جنگ بدر)) و ((جنگ احد|احد)) و ((غزوه احزاب|احزاب)) پرچم ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|رسول خدا)) در دست جدم ((حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام|علی ابن ابیطالب)) و پرچم کافران در دست پدر و جد تو بود. آنگاه اشعاری به این مضمون خواند: « چه پاسخ می دهی هنگامی که پیامبر شما را گوید: چه کردید در حالیکه شما آخرین امتید به عترت و خاندانم بعد از فقدان من برخی را اسیر و برخی را آغشته به خون نموده اید.»
آن گاه امام سجاد علیه السلام فرمود: ای یزید اگر می دانستی چه عمل زشتی را مرتکب شده ای و با پدرم و اهل بیت و برادر و عموهای من چه کرده ای مسلماً به کوهها می گریختی و بر روی خاکستر می نشستی و فریاد به واویلا بلند می کردی که سر پدرم حسین فرزند ((حضرت فاطمه زهرا علیهاسلام|فاطمه)) و علی را به سر در دروازه شهر آویخته ای و ما امانت رسول خدا در میان شما هستیم. تو را به خواری و پشیمانی فردا بشارت می دهم و پشیمانی فردا زمانی است که مردم در روز قیامت گرد آیند.
یزید گفت: راست گفتی ای جوان، ولی پدر و جدت خواستند امیر باشند و خدای را سپاس که آنان را کشت و خونشان را ریخت. |
+ | آن اه امام سجاد علیه السلام فرمود: « ای یزید! اگر می دانستی چه عمل زشتی را مرتکب شده ای و با پدرم و اهل بیت و برادر و عموهای من چه کرده ای مسلماً به کوهها می گریختی و بر روی خاکستر می نشستی و فریاد به واویلا بلند می کردی که سر پدرم حسین فرزند ((حضرت فاطمه زهرا علیهاسلام|فاطمه)) و علی را به سر در دروازه شهر آویخته ای. ما امانت رسول خدا در میان شما هستیم. تو را به خواری و پشیمانی فردا بشارت می دهم و پشیمانی فردا زمانی است که مردم در روز قیامت گرد آیند. »
یزید گفت: « راست گفتی ای جوان، ولی پدر و جدت خواستند امیر باشند و خدای را سپاس که آنان را کشت و خونشان را ریخت.» |
| | *((امام سجاد علیه السلام در مجلس یزید)) | | *((امام سجاد علیه السلام در مجلس یزید)) |
