روز پنجم محرم: عبیدالله بن زیاد به شخصی به نام« زحر بن قیس » با پانصد سوار مأموریت داد که بر جسر« صراة» (1) ایستاده و از حرکت کسانیکه به عزم یاری امام حسین علیه السلام از کوفه خارج می شوند، جلوگیری کند. فردی به نام؛« عامر بن ابی سلامه» که عازم بود برای پیوستن به امام حسین علیه السلام از برابر زحر بن قیس و سپاهش گذشت، زحر بن قیس به او گفت: من از تصمیم تو آگاهم که می خواهی حسین را یاری کنی، باز گرد!

ولی عامر بن ابی سلامه بر زحر بن قیس و سپاهش حمله ور شد و از میان سپاهان گذشت و کسی جرأت نکرد تا او را دنبال کند. عامر خود را به کربلا رساند و به امام جسین علیه السلام ملحق شد تا به درجه رفیع شهادت نایل آمد، او از اصحاب امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب بود که در چندین جنگ در رکاب آن حضرت شمشیر زده است. (2)

1- نام پلی است که مردم کوفه برای رفتن به کربلا از آن عبور می کردند.

2- مقتل الحسین، ص 199.

منابع: قصه کربلا، ص 226.

مراجعه شود به:

واکنش امام به شنیدن نام کربلا