یکی از اولین اقدامات رسول خدا پس از هجرت به مدینه، برقرار ساختن پیمان برادری میان مسلمانان به صورت دو به دو بود.
این عملی فوق العاده مهم در تثبیت اسلام در مدینه به شمار می رود. زیرا از طرفی مهاجرین مکه با انصار مدینه در طرز تفکر و زندگی فاصله زیادی داشتند و از طرف میان خود انصار، یعنی میان دو قبیله اوس و خزرج، دهها سال جنگ و جدال حاکم بود به طوری که دشمن خونی هم به شمار می رفتند.

با این اختلافات شدید‏، ادامه حیات دینی و سیاسی به هیچ وجه امکان نداشت، لذا پیامبر از طرف خدا مامور شد که مهاجرین و انصار را با هم برادر کند. آنحضرت نیز میان آنها پیمان اخوت جاری ساخت. این پیوند که طبعاً ایجاد آن بر اساس وجوه اشتراک آنان با یکدیگر بود بعد ها همچنین حفظ شد.
مثلاً پیامبر میان ابوبکر و عمر، عثمان و عبدالرحمن بن عوف، طلحه و زبیر پیمان برادری جاری ساخت. خود پیامبر نیز با حضرت علی (علیه السلام) پیمان برادری بست.

منابع: فروغ ابدیت‏، ج 1، ص 459 به نقل از سیره ابن هاشم‏، ج 2، ص 124.

یکی از اولین اقدامات رسول خدا پس از هجرت به مدینه، برقرار ساختن پیمان برادری میان مسلمانان به صورت دو به دو بود.

این عملی فوق العاده مهم در تثبیت اسلام در مدینه به شمار می رود. زیرا از طرفی مهاجرین مکه با انصار مدینه در طرز تفکر و زندگی فاصله زیادی داشتند و از طرف میان خود انصار، یعنی میان دو قبیله اوس و خزرج، دهها سال جنگ و جدال حاکم بود به طوری که دشمن خونی هم به شمار می رفتند.

با این اختلافات شدید‏، ادامه حیات دینی و سیاسی به هیچ وجه امکان نداشت، لذا پیامبر از طرف خدا مامور شد که مهاجرین و انصار را با هم برادر کند. آنحضرت نیز میان آنها پیمان اخوت جاری ساخت. این پیوند که طبعاً ایجاد آن بر اساس وجوه اشتراک آنان با یکدیگر بود بعد ها همچنین حفظ شد.

مثلاً پیامبر میان ابوبکر و عمر، عثمان و عبدالرحمن بن عوف و طلحه و زبیر پیمان برادری جاری ساخت. خود پیامبر نیز با حضرت علی (علیه السلام) پیمان برادری بست.

منابع: فروغ ابدیت‏، ج 1، ص 459 به نقل از سیره ابن هاشم‏، ج 2، ص 124.