وقتی رسول خدا صلی الله علیه و آله به دنیا آمد، فاطمه بنت اسد ،مادر علی علیه السلام، و همسر ابوطالب ،نزد شوهرش آمد و او را به ولادت برادرزاده‌اش بشارت داد. ابوطالب گفت: یک «سَبْت» صبر کن تا من نیز به تو مژده بدهم که برایت همانند او را بیاورم، با این تفاوت که او منصب پیامبری ندارد.

توضیح: سَبْتْ معادل سی سال است. فاصله میان ولادت رسول خدا ‹صلی الله علیه و آله›و امیر المؤمنین علیه السلام نیز سی سال بود.

همچنین مفضّل، پسر عمر، از ««امام صادق علیه السلام)) روایت می‌کند که فرمود:
« هنگامی که رسول خدا صلی الله علیه و آله متولد شد، پرده ها از مقابل دیدگان مادرش،آمنه، کنار رفت و او در یک مکاشفه ، مملکت فارس و کاخ‌های شام را دید. آمنه این ماجرا و آنچه را که دیده بود، برای فاطمه بنت اسد، مادر امیر المومنین علیه السلام تعریف کرد. او خندان و شادابف این خبر را به همسرش ابوطالب داد. ابوطالب به او گفت:« تعجب می کنی؟ تو نیز در آینده باردار می‌شوی و فرزند تو وصی و وزیر او خواهد بود.»

منابع: بحارالانوار، ج 35، ص 6، حدیث 5 و 6

منابع: اصول کافی، ج1، ص 452