((عبدالله بن حسن)) برای ((حضرت امام جعفر صادق علیه السلام|امام صادق علیه السلام)) پیام فرستاد که:« من از تو شجاع تر، بخشنده تر و عالم تر هستم.»
امام به پیک عبدالله بن حسن فرمود:« به او بگو: این که گفتی شجاع تری، به خدا سوگند هنوز صحنه ای برای تو پیش نیامده که معلوم شود ترسویی یا شجاع. و این که گفتی سخاوتمندتری، بدان که بخشنده کسی است که آنچه را دارد به مصرف صحیح برساند. اما این که گفتی عالمتر هستی، خودت را امتحان کن. پدرت، ((حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام|علی بن ابیطالب علیه السلام))، هزار بنده را آزاد کرد. نام پنج نفر از آنها را برای ما بگو، آن‌گاه خودت را دانشمند و عالم بدان.»
پیک عبدالله حسن جواب امام را به او رساند. عبدالله گفت:« به او بگو تو مردی هستی که در کتاب‌هایی که به ارث برده ای نگاه می‌کنی و علمت را از آنجا می گیری.»
امام با شنیدن پیام عبدالله بن حسن فرمود:« آری. به او بگو، به خدا سوگند از صحف ((حضرت ابراهیم علیه السلام|ابراهیم )) و ((حضرت موسی علیه السلام|موسی)) و ((حضرت عیسی علیه السلام|عیسی)) که از پدرانم ارث برده ام بهره می گیرم.»