عبّادالبصری در راه مکه با حضرت علی بن الحسین علیه السلام ملاقات کرد و گفت: ای علی بن الحسین جهاد و سختی آن را ترک نمود و به حج و نرمی و راحتی آن اقبال کرده و رو آورده ای؟ و این در حالی است که خداوند متعال می فرماید: «هر آینه خداوند از مومنین جانهایشان را و اموالشان را خریداری نموده تا برای آنان بهشت باشد. آنان در راه خداوند می جنگند پس می کشند و کشته می شوند تا آنجا که می فرمایند: و به مومنین بشارت بده »، (سوره توبه، آیه 111 ).

حضرت علی بن الحسین علیه السلام در جواب او فرمودند: هرگاه ما افرادی را ببینیم که این صفت را واجد باشند پس جهاد با آنها از حج افضل خواهد بود.

بر اساس این روایت حضرت زین العابدین نگرش عمیق سیاسی خود را در ارتباط با جایگاه احکام دین الهی از قبیل جهاد و حج بیان نموده و اولویتها را مشخص می فرمایند؛ در وضع عملکرد عبادی حضرت در پرتو این بیان بلند آن بزرگوار تفسیر خاصی به خود می گیرد. از این رو ارائه تصویری که در آن حضرت سجاد علیه السلام بر جهاد و مبارزه به دور بود و صرفاً اعمال عبادی را بر هر کاری مقدم می داشتند، صحیح نخواهد بود.

نکته دیگر که از این روایت قابل استفاده است: نبود یاران وفادار، پر صلابت، راسخ و مجاهد در عصر حضرت است که نمایشگر شدت غربت و سختی شرائط آن دوران می باشد و اینکه چگونه حضرت با شناخت عمیق از این شرائط اولویتهای حرکت اجتماعی و سیاسی خود را تنظیم می کرده اند.

مراجعه شود به:

حج های حضرت سجاد علیه السلام

منابع :

بحارالانوار ،‌ج 46، ص 116، حدیث 2

به نقل از مناقب ج 3 و احتجاج طبرسی