پس از آنکه مردم کوفه نامه ها و سفیران زیادی به سوی امام حسین (علیه السلام )گسیل داشتند حضرت به وسیله«
هانی بن هانی » (1) و«
سعید بن عبدالله » (2) که از آخرین فرستادگان مردم کوفه بودند، نامه ای بدین مضمون در پاسخ آنان نوشت: « بسم الله الرحمن الرحیم» نامه ای است از حسین بن علی به گروه مؤمنان و مسلمانان، اما بعد: همانا هانی و سعید نامه های شما را به من رساندند و این دو آخرین فرستادگان شما بودند و من همه آنچه را تشریح و ذکر گردید دریافتم.
سخن بیشتر شما این بود که برای ما امام و پیشوایی نیست، پس به سوی ما بیا، شاید خداوند به وسیله تو ما را بر حق و هدایت گرد آورد. من هم اکنون برادرم و پسر عمویم و کسی که مورد اطمینان و وثوق من در میان خاندانم می باشد، یعنی
مسلم بن عقیل را به سوی شما گسیل داشتم، تا اگر مسلم برای من نوشت که رأی و اندیشه شما و خردمندان و دانایانتان همانند سخن فرستادگان شما و آنچه من در نامه هایتان خواندم می باشد. ان شاءالله به زودی به نزد شما خواهم آمد، به جان خودم سوگند که امام و پیشوایی جز آن کس که به کتاب خدا در میان مردم حکم کند و به دادگستری و عدالت بپاخیزد و به دین حق دینداری کند و در آنچه مربوط به خداست خویشتن دار باشد، وجود ندارد والسلام.»
فرستاده امام به کوفه
1ـ« هانی بن هانی سبیعی» از قبیله همدان است که به طور فعال در نهضت توابین شرکت داشته است« ابصارالعین، ص 14.»
2ـ« سعید بن عبدالله حنفی» از شهدای کربلاست.
منابع: ارشاد مفید، ج 2، ص 36 و بحارالانوار، ج 44، ص 334.
مراجعه شود به:
مردم کوفه و مرگ معاویه 
