((جابر بن یزید جعفی)) از امام باقر علیه السلام روایت می کند که فرمود:« زمانی بر مردم خواهد آمد که امامشان غایب است. پس خوشا به حال کسانی که در آن زمان بر امر ما (ولایت) ثابت و استوار بمانند. کم‌ترین پاداش آنان این است که خداوند آنان را ندا می‌کند که:«بندگان من به سرّ من ایمان آوردید و غیبت ولی مرا تصدیق کردید. پس بشارت باد بر شما به پاداشی نیکو از جانب من! شما بندگان حقیقی و راستین من هستید. اعمال‌تان را از شما می‌پذیرم و شما را می‌آمرزم. به خاطر شما، بندگانم را از باران سیراب می‌کنم و بلاها را از آنان برطرف می‌نمایم. اگر شما نبودید بر آنان عذاب می‌فرستادم.»
جابر عرض کرد:«ای فرزند رسول خدا، برترین کاری که مؤمن در آن زمان می‌تواند انجام دهد چیست؟»
امام علیه السلام فرمود:« حفظ زبان و نشستن در خانه.» (کنایه از لزوم تقوی و عدم اقدام مسلحانه.)

منابع:
بحارالانوار، 52 / 145 حدیث 66 ----------کمال الدین

مراجعه شود به:
((پایداری بر دین و ولایت - خرط قتاد))
((پایداری بر دین و ولایت - دوری از شیطان))
((پایداری بر دین و ولایت - سرگردانی))
((پایداری بر دین و ولایت - هانی تمار))
((پایداری بر ولایت - طوبی))
((دین داری در زمان غیبت))
((تکالیف مردم در زمان غیبت))