- | حضرت زین العابدین علیه السلام مظهر کمالات و دارای فضائل بی پایان در ابعاد وجودی و شخصیتی بوده اند. که یکی از آنها متانت خارق العاده از یک سو و ابهت و جلالت از سوی دیگر می باشد. امّا به ابهت و جلالت ((فرزدق شاعر اهل بیت|جناب فرزدق)) در اشعار معروف خود اشاره نموده است که «یغضی حیاء و یغضی من مهابته ـ فما یکّلم الناس الا حین یبتسم » یعنی او چشم خود را از روی حیا می بندد و دیده خلق از جلالت او فرو می افتد و مردم سخن نمی گویند مگر اینکه آن حضرت تبسم کند. (و یا در مقابلش هر گز کسی سخن نمی گوید مگر او تبسم نماید.) > >اما متانت خارق العاده حضرت ابعاد مختلفی دارد که گوشه ای از آن در نحوه راه رفتن آن حضرت ظاهر شده است. |
+ | ((حضرت امام سجاد علیه السلام|حضرت زین العابدین علیه السلام)) مظهر کمالات و دارای فضائل بی پایان در ابعاد وجودی و شخصیتی بوده اند. که یکی از آنها متانت خارق العاده از یک سو و ابهت و جلالت از سوی دیگر می باشد. امّا به ابهت و جلالت ((فرزدق شاعر اهل بیت|جناب فرزدق)) در اشعار معروف خود اشاره نموده است که « __یغضی حیاء و یغضی من مهابته *** فما یکّلم الناس الا حین یبتسم__ » یعنی او چشم خود را از روی حیا می بندد و دیده خلق از جلالت او فرو می افتد و مردم سخن نمی گویند مگر اینکه آن حضرت تبسم کند. (و یا در مقابلش هر گز کسی سخن نمی گوید مگر او تبسم نماید.) اما متانت خارق العاده حضرت ابعاد مختلفی دارد که گوشه ای از آن در نحوه راه رفتن آن حضرت ظاهر شده است. |
| سفیان بن عبینه می گوید که هرگز حضرت علی بن الحسین علیه السلام دیده نشده که در حال راه رفتن دستشان را از ران پایشان تجاوز کند. | | سفیان بن عبینه می گوید که هرگز حضرت علی بن الحسین علیه السلام دیده نشده که در حال راه رفتن دستشان را از ران پایشان تجاوز کند. |
- | (کاّن علی رأسه الطیر » که در متن این روایت آمده است برای توصیف حضرت به سکون وقار می باشد و اینکه در ایشان هیچ نوع از سبکی و اضطراب وجود داشت چون پرنده جزیر ساکن نمی نشنید. )- در کتاب «کشف الغمه » هم آمده است که هر گاه حضرت زین العابدین علیه السلام راه می رفتند دستشان را از ران پاشان نجاوز نمی کردند و دستشان را بالا و پایین نمی برند و دارای سکینه و آرامش و خشوع بودند. |
+ | « __کاّن علی رأسه الطیر__ » که در متن این روایت آمده است برای توصیف حضرت به سکون وقار می باشد و اینکه در ایشان هیچ نوع از سبکی و اضطراب وجود داشت چون پرنده جزیر ساکن نمی نشنید. ) - در کتاب « کشف الغمه » هم آمده است که هر گاه حضرت زین العابدین علیه السلام راه می رفتند دستشان را از ران پایشان تجاوز نمی کردند و دستشان را بالا و پایین نمی برند و دارای سکینه و آرامش و خشوع بودند. |