ولایت ائمّه اطهار شرق و غرب عالم را گرفته و بلکه وجود عالم به یُمن وجود آنهاست.
1-
اسود بن سعید می گوید: « خدمت امام باقر علیه السلام بودم، حضرت بدون مقدّمه فرمود: « ماییم حجّت خدا و ماییم وجهه خدا که هر کس بخواهد به سوی او توجه کند، باید به ما رو کند و ماییم چشم بینای خداوند در میان خَلقش.
(همه خلق خدا را و اعمال و کردارشان را می بینیم) و ماییم والی و سرپرست همه امور خداوندی در بین بندگانش» سپس فرمود: « بین ما و هر زمینی رابطه ای است مانند نخ بناها، هرگاه که خداوند در مورد هر زمینی بر ما امری کرده باشد، آن نخ را می گیریم.
پس آن قطعه از زمین به سوی ما رو می کند و ما علم پیدا می کنیم به تمام آن زمین و کوچه ها و بازارهایش و آن زمین مطیع ماست تا ما امر خود را اجرا کنیم.
- نه تنها زمین بلکه باد هم همانگونه که در تسخیر
سلیمان بود، در اختیار محمّد و
آل محمّد است.
2- و نیز
ابو حمزه ثمالی می گوید: « در یکی از سالهایی که امام باقر علیه السلام به
حج تشریف بردند، «عکرمه» که دید مردم به طرف آن حضرت هجوم آورده و از او سؤال می کنند، گفت: « این آقا کیست که سیمای درخشان علم براو نقش بسته؟ اکنون او را امتحان می کنم» به محض اینکه جلو آن حضرت رفت، شانه هایش لرزید و بی اختیار افتاد و گفت: « ای فرزند رسول خدا! من در مجالس زیادی و در خدمت افراد بزرگی مانند
ابن عباس شرکت کرده ام ولی این طور ترسان و لرزان نشده ام»
حضرت باقر علیه السلام فرمود: « وای بر شما ای بردگان اهل
شام ! تو در مقابل آن خانه ها و جایگاه هایی هستی که خداوند اجازه فرموده است که در آنها اسمش به رفعت و بلندی یاد گردد. (یعنی ما جایگاه اسماء مبارک خداوندیم) و علم و قدرت و حیات و هر اسم دیگری از اسمهای خداوند در ما ظهور پیدا کرده است و این خضوع بی اختیار تو، به این علت است»
منابع:
بحار الانوار، ج 46، ص 255، حدیث 53.
بحار الانوار، ج 46، ص 256.
مراجعه شود به:
امور غریبه امام باقر علیه السلام