امام حسین علیه السلام در ابتدا پاسخی به دعوت‌نامه‌های مردم کوفه نداد، اما پس از مدتی نامه‌های دیگری به دستش رسید که مضمون همه آنها در چند نکته اساسی خلاصه می‌شد:
1- اظهار شادی از درگذشت معاویه
2- عدم لیاقت و صلاحیت یزید در امر خلافت وحکومت
3- دعوت از امام علیه السلام برای رفتن به کوفه
4- تعهد مردم کوفه برای فداکاری وجانبازی در راه امام علیه السلام
نامه های ارسالی مردم کوفه به امام علیه السلام بسیار زیاد شده بود و طی آن شخصیتهای کوفه از امام خواسته بودند که به کوفه بیایند، ولی امام علیه السلام جواب نمی‌داد.
این نامه‌ها پی در پی برای امام ارسال می‌شد و در فاصله کوتاهی تعداد نامه‌ها بالغ بر دوازده هزار نامه شد؛ به طوری که در یک روز حدود 600 نامه به دست امام رسید که با احتساب دوری راه و خطراتی که از سوی بنی امیه برای فرستادگان نامه وجود داشت، بسیار تعجب انگیز بود.
سرانجام اوضاع به گونه‌ای شد که برای امام علیه السلام ممکن نبود به دعوت‌کنندگان بی‌توجهی کند.
((هانی بن هانی )) نیز که به مکه آمده بود، درباره حضور مردم و حتی بزرگان و آمادگی آنها مطالبی گفت و این تایید و تاکیدی بر محتوای نامه‌ها شد. امام علیه السلام نیز در پاسخ نامه‌های مردم کوفه، فقط به نوشتن یک جواب اکتفا نمود.


منابع:

حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ص 183

و قصه کربلا، ص 91ـ اللهوف، ص 15.

مراجعه شود به:

((مردم کوفه و مرگ معاویه))