هبل نام بتی است در زمان جاهلیت که از بزرگترین بت های اعراب بود و آن را بت اعظم می گفتند و دو قبیله از عرب یعنی بنی کنانه و قریش آن را پرستش می کردند مجسمه این بت به صورت انسان و از عقیق سرخ ساخته شده و درون کعبه تعبیه گشته بود.
دست راست آن شکسته شده بود و آن را از طلا ساخته بودند، بت مذکور هنگام فتح مکه همراه با دیگر بتان منهدم گردید. کسی که آن را نصب کرد، خزیمه بن مدر بود و لذا هبل را هبل خزیمه می نامیدند.

منابع:
لغت نامه دهخدا، به نقل از قاموس الاعلام ترکی