|
| فاصله متوسط از خورشید |
4/49 میلیارد کیلومتر |
| قطر استوا |
49528 کیلومتر |
| مدت حرکت وضعی |
19/20 ساعت |
| مدت حرکت انتقالی |
164/79 روز زمینی |
| سرعت مداری |
5/47 کیلومتر در ثانیه |
| دمای ابر فوقانی |
-220 درجه سانتیگراد |
| جرم(زمین=1) |
17/14 |
| چگالی متوسط(آب=1) |
1/64 |
| جاذبه(زمین=1) |
1/20 |
| تعداد قمر |
8 |
|
نپتون هشتمین
سیاره نزدیک به
خورشید و چهارمین
غول گازی است. از لحاظ اندازه و ساختار شبیه به سیاره همسایه اش،
اورانوس، می باشد.
جو آبی رنگ و درخشان این سیاره بخاطر وجود گاز
متان در آن است. شکلهای ابر مانند متعدی روی این سیاره وجود دارند که مهمترین آنها لکه سیاه بزرگ نام دارد. این لکه، مجموعه طوفانی عظیمی به بزرگی کره زمین است. شکلهای ابر مانند نپتون، توسط سریعترین بادهای
منظومه شمسی با سرعتی معادل 2200 کیلومتر در ساعت (1370 مایل در ساعت) جابجا می شوند. زیر این ابرها، جبه ای از یخ و گاز ، و هسته ای سنگی و کوچک قرار دارد.
لکه سیاه بزرگ
لکه سیاه بزرگ و لکه سیاه کوچک
واچرخه هایی بیضی شکل در جو نپتون هستند که بوسیله سریعترین بادهای منظومه شمسی، در جهت عکس چرخش نپتون حرکت می کنند. ابر کوچکی به نام
اسکوتر که از نوع
ابر سیروس است، در ارتفاع متفاوتی نسبت به لکه ها قرار دارد که باد کمتری در این نقطه می وزد. موقعیت این ابر نسبت به هسته نپتون ثابت مانده و در جهت چرخش نپتون، که مخالف جهت حرکت لکه هاست، حرکت می کند.
لکه سیاه بزرگ، انبوهی از گازهای مختلف که در وسعتی به اندازه سطح زمین، با سرعتی حدود 1000 کیلومتر در ساعت (620 مایل در ساعت)، معادل سرعت صوت، روی سیاره نپتون در حرکت است. بادهای نپتون سرعتی دو برابر سرعت فوق دارند که حدوداً 10 برابر سرعت گردبادهای سطح زمین است.
|
درماه اوت 1989، کاوشگر
ویجر2 تمام چهار حلقه
اطراف نپتون را کشف نمود.
|
حلقه های نپتون
در مدتی کمتر از 100 میلیون سال،
تریتون وارد محدوده
روش نپتون (کوتاهترین فاصله از یک جسم اصلی که در آن یک جسم تابع می تواند بدون آنکه توسط نیروهای جاذبه متاشی شود، دور بزند) خواهد شد.
نیروهای کششی می توانند قمرهایی که در این محدوده قرار دارند را بسته به نوع مواد تشکیل دهنده شان متلاشی کنند. احتمال دارد تریتون به سنگریزه هایی تبدیل شده و حلقه ای زیبا به دور نپتون تشکیل دهد.
حلقه های نپتون در فاصله 40000 تا 63000 کیلومتری (25000 تا 39000 مایلی) نپتون گسترده شده اند. این حلقه ها بسیار تیره هستند، یکی از آنها عریض و سه حلقه دیگر باریک می باشند. نام حلقه های
آدامز و
لووریه از نام دو ستاره شناس که وجود و موقعیت سیاره نپتون را پیش بینی کرده بودند، گرفته شده است. نام حلقه
گاله از نام ستاره شناس
آلمانی،
یوهان گاله (1910-1812)، که نپتون را کشف نمود گرفته شده است.
کاوشگر فضایی ویجر2 انبوهی از مواد حلقوی در حلقه
آدامز کشف نمود که ستاره شناسان هنوز توضیحی برای وجود آنها نیافته اند.
قمرهای نپتون
قبل از آنکه
ویجر2 در سال 1989 به مطالعه نپتون بپردازد، از هشت قمر نپتون فقط
تریتون و
نیراید شناخته شده بودند. تریتون سردترین جسم شناخته شده در منظومه شمسی است که دمای سطح آن 235- درجه سانتی گراد(391- درجه فارنهایت) است. جو رقیقی از نیتروژن در اطراف این قمر وجود دارد.
|
|
انفجار غبار آلود
در سطح تریتون،رگه هایی از غبار سیاه که
منفذ فواره بخار بیرون زده اند وجود دارند.
|
قمر اصلی
تیترون با قطری معادل 2705 کیلومتر
(1680 مایل) بزرگترین قمر نپتون است.
|
مدار نامنظم تپتون
ما تاکنون فقط توانسته ایم 9 سیاره را در منظومه شمسی شناسایی کنیم، اما آیا سیاره های دیگری نیز در این منظومه وجود دارند؟
به نظر بعضی از ستاره شناسان بی نظمی هایی که در مدار نپتون مشاهده شده، ممکن است توسط سیاره دهم که جرم زیادی داشته و خارج از مدار
پلوتون قرار دارد ایجاد شده باشند. این سیاره فرضی سیاره
ایکس نام گرفته است. مخالفین این فرضیه بر این عقیده اند که منظومه شمسی دارای ماده کافی برای تشکیل سیاره علاوه بر 9 سیاره دیگر نبوده، و همچنین تشکیل این سیاره در چنین فاصله ای مطابق با عمر منظومه شمسی نیست.
نپتون بعد از پلوتون، دورترین سیاره از خورشید، و از لحاظ بزرگی چهارمین سیاره منظومه شمسی است. کوچکترین
غول گازی بوده و مانند سایر غول های گازی، حلقه هائی از غبار و ذرات دیگر در اطراف خود دارد.
