جابربن عبدالله انصاری از رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره علی ابن ابیطالب پرسید.
پیامبر فرمود:« آه، آه ای جابر، از بهترین مولودی که پس از من به دنیا آمده است، می‌پرسی! خداوند علی را به صورت نوری از نور من آفرید، مرا نیز به صورت نوری از نور او آفرید و هر دوی ما را به صورت نور واحدی از نور خودش آفرید.
خداوند ما را پنجاه هزار سال پیش از آنکه آسمانی بیافراشد، زمینی بگسترد و تاریکی و روشنایی و دریا و هوایی را بیافریند، آفرید؛ آنگاه خودش را تسبیح کرد، ما نیز او را تسبیح کردیم، خودش را تقدیس کرد، ما نیز تقدیسش کردیم، و بزرگی خودش را ستود، ما نیز او را ستودیم. سپس پاداش تسبیح و تقدیس و ستایش ما را عطا فرمود: از تسبیح من آسمان را آفرید و آن را برافراشت، زمین را آفرید و گستراند، و دریاها را آفرید و عمق بخشید. از تسبیح علی نیز فرشتگان مقرب را آفرید.
به همین جهت از آغاز خلقت ملائکه تا قیامت، هر گاه فرشتگان تسبیح کنند، آن تسبیح برای علی و شیعیان او منظور خواهد شد.»

منابع:

• بحارالانوار، ج 35، ص 99، حدیث 33 ------ فضائل

جابربن عبدالله انصاری می گوید: از رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره ولادت علی ابن ابی طالب پرسیدم .

حضرت فرمود: آه، آه ای جابر، پرسش عجیبی نمودی، از بهترین مولودی که پس از من بر آیین مسیح بدنیا آمده است،همانا خداوند علی را بصورت نوری از نور من آفرید و مرا به صورت نوری از نور او آفرید و هر دو نفر ما را بصورت نور واحدی از نور خودش آفرید.

خداوند ما را پنجاه هزار سال پیش از آنکه آسمانی افراشته و زمینی گسترده و تاریکی و روشنایی و دریا و هوایی را بیافریند، آفرید؛ آنگاه خداوند متعال خویش را تسبیح کرد و ما نیز او را تسبیح کردیم و خویش را تقدیس کرد و ما نیز او را تقدیس نمودیم و بزرگی خویش را ستود وما نیز او راستودیم.

خداوند پاداش تسبیح و تقدیس و ستایش ما را عطا فرمود و از تسبیح من آسمان را آفرید و آنرا برافراشت و نگهداشت و زمین را آفرید و آنرا گستراند و دریاها را آفرید و آنها را عمق بخشید و از تسبیح علی، فرشتگان مقرب را آفرید به همین جهت از آغاز خلقت ملائکه تا قیامت، هر گاه فرشتگان تسبیح کنند، آن تسبیح برای علی و شیعیان اوست.


منابع: بحارالانوار، ج 35 ، ص 99، حدیث 33 --------- فضائل