- | گفت: «الهی و سیدی، این نور چیست؟» > >خداوند فرمود: «ای ابراهیم، این «محمد»، برگزیدهی من است.» > >گفت: «کنار او نور دیگری مشاهده میکنم.» > >خداوند فرمود: «این ((«علی»)) یاور دین من است.» > >گفت: «در کنار آن دو نور نوری می بینم.» > >فرمود: «این ((فاطمه)) است، در کنار پدر و شوهر خودش. او دوستانش را از آتش دوزخ دور میسازد.» > >گفت: «دو نور دیگر میبینم که درکنار آن سه نورند.» > >فرمود: «این دو ح((سن)) و ((حسین)) هستند، در کنار جد و پدر و مادرشان.» > >عرض کرد: « 9 نور میبینم که این پنج نور را احاطه کردهاند.» > >فرمود: «اینان امامان نسل اّنها هستند.» |
+ | گفت: « الهی و سیدی، این نور چیست؟ » خداوند فرمود: « ای ابراهیم، این « محمد »، برگزیدهی من است. » گفت: «کنار او نور دیگری مشاهده میکنم. » خداوند فرمود: « این « ((حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام|علی)) » یاور دین من است. » گفت: « در کنار آن دو نور نوری می بینم. » فرمود: « این ((حضرت فاطمه زهرا علیهاسلام|فاطمه)) است، در کنار پدر و شوهر خودش. او دوستانش را از آتش دوزخ دور میسازد. » گفت: « دو نور دیگر میبینم که درکنار آن سه نورند. » فرمود: «این دو ((حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام|حسن)) و ((حضرت امام حسین علیه السلام|حسین)) هستند، در کنار جد و پدر و مادرشان. » عرض کرد: « 9 نور میبینم که این پنج نور را احاطه کردهاند. » فرمود: « اینان امامان نسل اّنها هستند. » |
- | سپس خداوند اسامی ائمه را برای ابراهیم بیان فرمود. ابراهیم گفت: «الهی و سیدی، تعدادی نور گرداگرد این انوار میبینم که جز تو کسی نمیتواند شمارش کند.»
فرمود:« ای ابراهیم. اینها شیعیان و دوستان آنها هستند.» ابراهیم از خدا درخواست کرد او را هم از شیعیان و دوستان آنان قرار دهد. خداوند اجابت فرمود؛ و آیهی « وانٌ من شیعته لابراهیم اذجاء ربه بقلب سلیم» در همین باره نازل شده است. |
+ | سپس خداوند اسامی ائمه را برای ابراهیم بیان فرمود. ابراهیم گفت: « الهی و سیدی، تعدادی نور گرداگرد این انوار میبینم که جز تو کسی نمیتواند شمارش کند. » فرمود:« ای ابراهیم. اینها شیعیان و دوستان آنها هستند. » ابراهیم از خدا درخواست کرد او را هم از شیعیان و دوستان آنان قرار دهد. خداوند اجابت فرمود؛ و آیهی « __وانٌ من شیعته لابراهیم اذجاء ربه بقلب سلیم__ » در همین باره نازل شده است. |
| بحار الانوار، ج 36، ص 213و 15- روضه، ص 23و 24. | | بحار الانوار، ج 36، ص 213و 15- روضه، ص 23و 24. |