!پیر محمد جهانگیر
« 809 -807 ق / 1406 -1405 م»

تیمور به هنگام مرگ، پیر محمد، پسر میرزا جهانگیر را به جانشینى خود برگزید. اما به هنگام وفاتش پیر محمد دور از ((سمرقند))، در غزنین سکونت داشت. از این رو، مقرر شد تا ((سلطان خلیل)) پسر ((میرانشاه))، به طور موقت زمام امور را به دست گیرد تا پیر محمد خود را به تختگاه برساند. اما در این بین میرزا خلیل از فرو گذارى امارت خوددارى کرد و به همین خاطر پیر محمد ناگزیر شد تا براى به دست آوردن جانشینى که حق خود مى‏دانست به زور متوسل شود. از طرفى چون سپاه و توان لازم را براى برخورد با ((خلیل سلطان)) نداشت، به همین خاطر حق جانشینى خود را به معین الدین شاهرخ که عم و شوهر مادرش بود واگذاشت. به این ترتیب، شاهرخ نیز، پیر محمد را به حکومت ((فارس)) فرستاد و کوشش نمود تا او را راضى و خرسند نگه دارد.

با این حال چون، سازش شاهرخ با خلیل سلطان، بر پیر محمد گران آمد، از این رو به ((ماوراءالنهر ))لشکر کشید، اما در این نبرد شکست خورد و به ((قندهار)) گریخت. تا این که چندى بعد در بلخ به دست امیران خویش کشته شد «809 ق / 1406 م».