خدای تعالی در قرآن کریم سوره اعراف آیه 96 میفرماید: « و لو ان اهل القری آمنوا واتقوا لفتحنا علیهم برکات من السماء والارض ولکن کذبوا فاخذناهم بما کانوا یکسبون»
(اگر مردم ایمان بیاورند و تقوای الهی را پیشه سازند ما برکات خود را از آسمان و زمین بر آنها باز میکنیم ولکن آنها تکذیب کردند و ما هم در اثر عمل آنها بر آنها سخت گرفتیم. )
از این آیه و آیات و روایات فراوان دیگر، می توان نتیجه گرفت که گناهان علاوه بر اینکه عذاب الهی را در پی دارند، مانع برکات و رحتمهای الهی هم می شوند به این معنا که هر چه گناه بیشتر شود، زندگیها سخت تر و برکات کمتر میگردد، لذا
امیرالمؤمنین علیه السلام میفرماید: « وقتی بندگان کارهای زشت انجام دهند و دست به گناه بزنند، میوه کم میشود، برکات حبس میگردد و خزائن خیرات قفل میشود تا از راه خطا برگردند و توبه کنند.»
خداوند در سوره نوح آیه 10 می فرماید: «حضرت نوح عرضه داشت خداوندا! من به این مردم گفتم از گناهان خود توبه کنید. . . تا آسمان بر شما ببارد.»
زیرا گفته شده وقتی قوم نوح دعوت حضرت نوح را نپذیرفتند و به گناهان خود اصرار ورزیدند، به مدت 40 سال بر آنها باران نبارید.
البته در بعضی از روایات آمده که
امام باقر علیه السلام فرمود: « مقدار باران در همه سال ها به یک اندازه است، لیکن وقتی قومی معصیت کنند بارانی که باید بر زمینهای آنها ببارد، بر بیابانها و دریاها و کوهها میبارد.
و در حدیث دیگری رسول خدا فرمود: « ندادن زکات، موجب نیامدن باران میشود و اگر رحمت خداوند به چهارپایان نبود، هرگز باران نمی آمد.»
از مجموعه احادیث و روایاتی که در این زمینه نقل شده، بدست میآید که معصیت تأثیر فراوانی در منع باران دارد و بر عکس تقوا و پرهیزکاری موجب نزول برکات است و اما کیفیت نماز باران مفصّلا در کتب مربوطه ثبت است که اجمالاً باید در غیر شهر
مکه که به خانه خدا میروند، در شهرهای دیگری به بیابان رفت و نماز باران را که شبیه
نماز عید قربان و
عید فطر است با تذلّل و خشوع و چشم گریان و قلب متوجّه ادا نمود و
ذکر تکبیر و
تهلیل را صد بار همراه با امام جماعت با صدای بلند و تضرّع به زبان آورد و از خدای رئوف و رحیم بخواهند تا ازگناهانشان در گذرد و باران رحمت را بر آنها فرو ریزد و بهتر است مردم سه روز شنبه و یکشنبه و دوشنبه را روزه بگیرند و دوشنبه با زبان روزه به صحرا بروند و نماز بخوانند. در طول تاریخ اسلام بارها رسول خدا و امیرالمومنین و غالب
ائمه اطهار نماز باران که به« صلوه استسقاء» معروف است، خوانده اند و به برکت قلب پاک آنها، باران رحمت خداوندی بر مردم نازل شده است.
منابع: بحار الانوار، ج 91، ص 289 تا 340.