نقش خاتم« امام حسن علیه السلام »،« العزّه للّه» بوده است، یعنی همه اقسام عزت و آقایی و نفوذ ناپذیری و اقتدار از آن پروردگار متعال است و هیچ کس از نزد خود هیچ گونه عزتی ندارد.

به نظر می رسد، انتخاب چنین عنوان از طرف حضرتش بی مناسبت با زندگی سیاسی آن حضرت نباشد، باتوجه به صلح به ظاهر ذلت بار معاویه با آن حضرت که بسیار امتحان عجیبی بود، تا حدی که برخی از اصحاب بزرگوار حضرتش نیز به آن حضرت مذّل المؤمنین خطاب کردند ولی ظاهر ذلت باراین صلح باطنی، نتیجه عزّت آفرینی برای شیعه بدنبال داشت.

عزتی خدایی که از عاشورای حسینی که برانگیخته از صلح حسنی بود پدید آمده، پس عنوان عزّت فقط از آن خداست، زیبنده نقش انگشتری معمار این عزت خدائی، یعنی حسن مجتبی علیه السلام است.

منابع :

منتهی الامال احوالات امام حسن