جورج سارتن نویسنده کتاب معروف «تاریخ علم» در کتاب «شش بال» نارسایی و ناتوانی علم را در انسانی ساختن روابط بشر و نیاز فوری انسان را به نیروی ایمان چنین بیان می‌کند:
«علم در بعضی زمینه‌ها ترقیات شگفت کرده است ولی در زمینه‌های دیگر مثلا سیاست ملی یا بین‌المللی که مربوط است به روابط افراد انسان با یکدیگر، هنوز خود را ریشخند می‌کنیم».
جورج سارتن اعتراف می کند که ایمانی که مورد نیاز انسان است ایمان دینی و مذهبی است. او درباره نیاز انسان به مثلث «دین و علم و هنر» چنین می گوید:
«هنر، زیبایی را آشکار می سازد و همین جهت مایه شادی زندگی می شود. دین محبت می‌آورد و موسیقی زندگی است. علم با حق و راستی و عقل سر و کار دارد و مایه هوشیاری نوع بشر می شود. به هر سه اینها نیازمندیم.
هم به هنر، هم به دین، هم به علم.
علم به صورت مطلق برای زندگی لازم است ولی هرگز به تنهایی کافی نیست».
