V{maketoc}



{picture=Atom.jpg}

جهان، زمانی کوچکتر از هسته یک اتم بود.

نظریه __انفجار بزرگ__ در حال حاضر تنها توضیح ارایه شده درباره منشا جهان می باشد که به طور گسترده پذیرفته شده است. انفجار بزرگ، بسیار پر انرژی و پر حرارات بود، و در ثانیه های اولیه پس از انفجار فقط ((تشعشع)) و ذرات زیر ((اتم|اتمی)) گوناگون در جهان وجود داشتند.
تشعشعات باقیمانده از این انفجار هنوز به صورت ((فیزیک امواج)) ضعبف ((امواج مایکروویو|مایکروویو)) در آسمان وجود داشته، از زمین قابل ردیابی هستند. به این فیزیک امواج ((تشعشع مایکروویو)) زمینه ((کیهان)) گفته می شود.




در اواخر دهه 1920، ((ادوین هابل)) (1953-1889)، ((ستاره شناس)) ((آمریکا|آمریکایی))، به بررسی نور دریافتی از ستارگان ((کهکشان|کهکشانهای)) دوردست پرداخت. او متوجه شد که ((طول موج|طول موجهای)) این نور بلندتر از میزان مورد انتظار است. این پدیده که ((قرمز گرایی)) نام دارد، نشان داد که کهکشانها با سرعت زیادی در حال دور شدن از زمین هستند. مشاهده پدیده های مشابه در تمام جهات آسمان، ستاره شناسان را به این نتیجه رسانده که جهان در حال بزرگ شدن است.










{picture=Enbesat.jpg}

اگر جسمی با سرعت زیاد در حال دور شدن از ما باشد طول موجهای نور دریافتی از آن به سمت قسمت قرمزرنگ طیف ، و اگر جسم در حال نزدیک شدن باشد به سمت آبی رنگ طیف متمایل می شوند.

ستاره شناسان سه نظریه در مورد نحوه پایان جهان ارایه کرده اند:
طبق اولین نظریه، جهان برای همیشه گسترش خواهد یافت؛ طبق نظریه دوم، هنگامی که جهان به اندازه معینی رسید، انبساط آن متوقف شده و در همان حال ثابت می ماند؛ بنابر نظریه سوم، جهان سرانجام از انبساط باز می ایستد و انقباض (فروپاشی درونی ) آن آغاز می گردد.

بعضی ها این پدیده را فروپاشی (تلاشی) بزرگ نامیده اند.



{picture=Payanejahan.jpg}

فروپاشی بزرگ نیروهای جاذبه باعث خواهند شد تا جهان، سرانجام منقبض شود و به یک نقطه واحد مبدل گردد.

! شواهدی در اثبات انفجار بزرگ

تشعشع مایکروویو زمینه کیهان بهترین دلیل اثبات نظریه انفجار بزرگ می باشد. این تشعشع بسیار ضعیف بوده و ((طول موج)) بسیار بلندی دارد. این مشخصات، کشف ((ادوین هابل)) (1952-1889)، ستاره شناس آمریکایی، را که گفته بود جهان در حال انبساط است، تایید می کند. این تشعشع همچنین نظریه ((جورج گاموف)) (68-1904) ، فیزیکدان آمریکایی اوکراینی تبار، را تایید می کند.
او پیش بینی کرده بود که در صورت وجود آغازی برای جهان، تشعشعاتی که به ما می رسند بایستی از دورترین نقاط آن که با سرعتی زیاد در حال دور شدن هستند، باشند. چنین تشعشعاتی به شدت ((مستعد قرمز گرایی)) (میزان گرایش نور اجسام دورشونده به سمت قسمت قرمز رنگ طیف الکترومغناطیسی) بوده و بنابراین انتظار می رود که دارای طول موجهای بلند باشند .

با مطالعه ((کهکشانهای دور)) شواهد بیشتری در اثبات نظریه انفجار بزرگ بدست آمده است . بعضی از این کهکشانها 13 میلیلارد((سال نوری)) با ما فاصله دارند ، یعنی 13 میلیارد سال طول می کشد تا ما نور آنها را ببینیم. حال، ما این کهکشانها را به همان شکلی که 2 میلیارد سال بعد از انفجار بزرگ بوده اند، مشاهده می کنیم.
این واقعیت که آنها فشرده تر از کهکشانهای نزدیکتر به نظر می رسند نشان می دهد که حجم جهان زمانی کوچکتر و متراکمتر بوده، و حال با گذشت زمان این حجم در حال افزایش است.

دانشمندان با امید به کشف منشا جهان، تلاش می کنند تا شرایطی را که بلافاصله بعد از انفجار بزرگ وجود داشت، باز سازی کنند. برای اینکار، آنها دو اشعه از ((ذرات بنیادی)) را در جهات متضاد، حول دستگاهی به نام ((شتاب دهنده)) (دستگاهی برای آشکار ساختن ذرات) می فرستند؛ این دو اشعه وقتی به سرعت نور می رسند، به هم برخورد می کنند که از انرژی حاصل از این برخورد، ذرات جدیدی بوجود می آیند . این ذرات ردی از برخورد، ذرات جدیدی بوجود می آیند.
این ذرات ردی از خود در محفظه حباب (وسیله ای که در آن ذرات بنیادی از میان هیدروژن مایع عبور و باعث جوشیدن آن شده و ردی از حباب از خود بر جای می گذارند باقی می گذارند و داشنمندان می توانند انها را ببینند. نتایج این آزمایش حقایق بسیاری راجع به آغاز جهان در اختیار ما می گذارد، زیرا انرژی آزاد شده از تصادم ذرات بنیادی شبیه به انرژی ذراتی است که در لحظات اولیه انفجار بزرگ حاصل شده است. در محل ((شورای تحقیقات هسته ای اروپا)) (CERN) در نزدیکی شهر((ژنو)) در کشور ((سوئیس))، یک دستگاه ((سیکلوترون)) (شتاب دهنده ذرات دایره ای ) در یک ((تونل)) زیرزمینی بزرگ وجود دارد.

محیط کناره خارجی این تونل حدود 27 کیلومتر (17 مایل) است .