تاریخچه ی:
نامه پیامبر اکرم به قیصر، پادشاه روم
تفاوت با نگارش: 1
| - | نماینده پیامبر به سوی ((قیصر روم|قیصر ))پادشاه روم ((دحیه کلبی|دحیة کلبی ))بود، دحیه سفرهای متعددی به ((شام ))داشت و با نقاط مختلف آن کاملا آشنا بود، دحیه دارای قیافه گیرا، صورتی زیبا، و سیرتی نیکو و.
>>ملاقات سفیر پیامبر با قیصر در شهر ((حمص )) وقتی خواست به حضور قیصر برود کارپردازان سن به او گفتند: باید در برابر قیصر سر به سجده بگذاری در غیر این صورت به تو اعتنایی نکرده و نامه را نخواهد گرفت. |
+ | ((دحیه کلبی|دحیة کلبی )) نماینده پیامبر به سوی ((قیصر روم )) بود. دحیه سفرهای متعددی به ((شام )) داشت، با نقاط مختلف آن کاملا آشنا بود و چهره‌ای گیرا، صورتی زیبا، و سیرتی نیکو اش.
ملاقات سفیر پیامبر با قیصر در شهر ((حمص )) م گت. وقتی خواست به حضور قیصر برود، کارپردازان ی به او گفتند:«باید در برابر قیصر سر به سجده بگذار در غیر این صورت به تو اعتنایی نمی‌کند و نامه‌ات را نخواهد گرفت.»
دحیه گفت:«من از طرف صاحب رسالت، محمد، مأمورم به قیصر ابلاغ کنم که بشرپرستی باید از میان برود و جز خدای یگانه کسی را پرستش نباید کرد.»
دحیه وقتی به حضور قیصر رفت، بی‌آنکه سجده کند، نامه را روی میز مخصوص قیصر گذاشت.
قیصر نامه را گشود و دید نامه با بسم الله شروع شده است. توجهش جلب شد و گفت:«من جز از سلیمان پیامبر، چنین نامه ای از کسی ندیده ام.»
مترجم عربی قیصر، نامه پیامبر را برای او خواند. مضمون نامه چنین بود:
«بسم الله الرحمن الرحیم
این نامه ای است از محمد، فرزند عبدالله، به ((هرقل|هرقل ))، بزرگ ((روم )).
درود بر پیروان هدایت. من تو را به آئین اسلام دعوت می کنم، اسلام بیاور تا در امان باشی. خداوند به تو دو پاداش می دهد. (پاداش اسلام خود و اسلام آنانی که به واسطه تو اسلام می آورند.) اگر از آیین اسلام روی گردانی، گناه دیگر مردم نیز بر تو است. ای ((اهل کتاب ))، ما شما را به یک اصل مشترک دعوت می کنیم و آن این است که غیر از خدا را نپرستیم و کسی را شریک او قرار ندهیم و هیچ یک از ما دیگری را به خدایی نگیرد. هرگاه آنان از آیین حق روی گرداندند، بگویید گواه باشید که ما مسلمانیم و پیرو آیین اسلام.
محمد، رسول الله.» |
| - | دحیه گفت: من از طرف صاحب رسالت محمد مأمورم به قیصر ابلاغ کنم که بشر پرستی باید از میان برود و جز خدای یگانه کسی پرستش نشود بهر حال نامه را دحیه وی میز مخصوص قیصر ذاشت.
قیصر نامه را که گشود دید نامه با بسم الله شروع شده است توجهش جلب شده و گفت، من از غیر سلیمان پیامبر اکنون چنن نامه ای ندیده ام. مترجم ویژه عربی قیصر نامه پیامبر را خواند و اینگونه ترجمه کرد :
بسم الله الرحمن الرحیم
نامه ای است از محمد فرزند عبدالله ه ((هرقل|هرقل ))، بزر ((روم ))
درود بر پیروان هدایت، من ترا به آئین اسلام دعوت می کنم، اسلام آور تا در امان باشی و خداوند به تو دو پاداش می دهد (پاداش اسلام خود و اسلام آنانی که بواسطه تو اسلام می آورند ).
اگر از آیین اسلام روی گردانی گناه دیگر مردم (کارمندان و کشاورزان و توده مردم) نیز بر تو است؛ ای ((اهل کتاب ))ما شما را به یک اصل مشترک دعوت می کنیم و آن این که غیراز خدا را نپرستیم و کسی را شریک او قرار ندهیم و هیچ یک از ما دیگری را به خدایی نگیرد هرگاه آنان از آیین حق روی گرداندند بگوئید گواه باشید که ما مسلمانیم و پیرو آیین اسلام
محمد رسول الله.
قیصر پس از شنیدن نامه پیامبر خدا، احتمال داد که نویسنده نامه همان محمد موعود در ((انجیل|انجیل ))و ((تورات|تورات ))باشد بهمین جهت با سران ((قریش|قریش ))مذاکره کرد و اطلاعاتی را درباره پیامبر از ((ابوسفیان ))کسب کرد.
آنگاه یصر اظهار داشت : من اطلاع داشتم که چنین پیامبری ظهور خواهد کرد ولی نمی دانستم از قوم قریش خواهد بود من حاضرم در برابر او خضوع کنم و به عنوان احترام پاهای او را شستشو دهم و ر همین نزدیکی ها قدرت و شوکت او سرزمین روم را خواهد گرفت.
قیر در پا به اعتراض برادر زاد اش که گفت: محمّد در نامه اش اسم خود را بر تو مقدم داشته است گفت: کسی که ناموس اکبر (فرشته وحی) بر او نازل می شود شایسته است که نامش برنام من مقدم باشد آنگاه قیصر دحیة را خوات و او را احترام کرد و پاسخ نامه پیامبر را هدیه ای نیز به وسیله دیه رای رت فرستاد. |
+ | قیصر پس از شنیدن نامه پیامبر، احتمال داد نویسنده نامه همان محمد موعود در ((انجیل|انجیل )) و ((تورات|تورات )) باشد. به همین جهت با سران ((قریش|قریش )) مذاکره کرد و اطلاعاتی را درباره پیامبر از ((ابوسفیان )) کسب کرد.
آنگاه گت:«من اطلاع داشتم که چنین پیامبری ظهور خواهد کرد ولی نمی دانستم از قوم قریش خواهد بود. حاضرم در برابر او خضوع کنم و به عنوان احترام، پاهای او را شستشو دهم. ه زودی قدرت و شوکت او سرزمین روم را فرا خواهد گرفت.»
رادر زاه قیر به او اعتراض کرد گفت:«محمّد در نامه‌اش اسم خود را بر تو مقدم داشته است.»
قیصر گفت:«کسی که ناموس اکبر (فرشته وحی) بر او نازل می شود شایسته است که نامش بر نام من مقدم باشد.» آنگاه دحیه را فراخوان و او را احترام کرد و پاسخ نامه پیامبر را هدیه‌ای به او دد ا به پیمر برساند. |
| | مراجعه شود به: | | مراجعه شود به: |
| - |
((سفیران پیامبر ی الله یه و له به سرزمین های مجاور)) |
+ | ((پیامبر کر و ارسال ی به سرزمین های مجاور)) |
