غسانیان تیره ای از
قبیله ازد قحطانی هستند که مدتها از سرزمین
یمن زندگی کردند و سرزمین های آنان از
سد مأرب سیراب می شد، پس از ویرانی سدّ مجبور به کوچ شده در سرزمین شام فرود آمدند و دولتی را به نام دولت
غسّانیه تشکیل دادند و در آن منطقه زیر نفوذ
قیصرهای روم حکومت می کردند.
شجاع بن وهب در دیدار با حارث بن ابی شمر در منطقه ای به نام بعوظه نامه پیامبر را تسلیم او کرد، ترجمه نامه حضرت اینگونه است:
بنام خداوند بخشنده مهربان
از محمد فرستاده خدا به حارث بن ابی شمر
سلام بر پیروان هدایت و مؤمنان به حقّ و تصدیق کنندگان آن، من ترا به خدای یگانه بی شریک دعوت می کنم که به او ایمان بیاوری تا حکومتت پایدار بماند.
حاکم این منطقه از تهدیدی که در پایان نامه نسبت به حکومتش شده بود که در صورت عدم ایمان حکومتش زوال می پذیرد، برآشفت و اظهار داشت هیچکس نمی تواند قدرت مرا از من بگیرد و تصمیم گرفت پیامبر را دستگیر کند ولی با دریافت نامه ای از قیصر روم که او را به عدم اقدام امر کرده بود از تصمیمش منصرف شد و نماینده پیامبر را با احترام و هدیه روانه مدینه کرد و به او گفت که: سلامش را به پیامبر برساند ولی پیامبراعتنایی به پیام او نکرد و فرمود: در آینده نزدیک قدرتش گسسته خواهد شد و حارث در سال 8 هجرت در گذشت.
مراجعه شود به:
سفیران پیامبر صلی الله علیه و آله به سرزمین های مجاور