- | میمونه، ((ام المؤمنین|امّ المومنین)) از همسران پیامبر گرامی اسلام (ص)، در حارث بن خزیمه و مادر او هند بنت عوف نام داشت وی از خاندانی مشهور ت و خواهران او «(( سلمی ))»، « ((اسماء بنت عمیس|اسماء)) » و « ((ام فضل - لبابه|لبابه)) » از زنان نامی اسلام می بشند که به ترتیب همسر « ((حمزه|حمزة بن ابیطالب)) » و « ((عباس بن عبدالمطلب|عباس بن عبدالمطلب)) » بوده اند.
میمونه، نخست همسر ((مسعود ثقفی)) بوده و طلاقش ؛ سپس به همسری ((ابورهم بن عبدالعزی)) در آمد و با او بود تا ابورهم نیز درگذشت، در سال هفتم هجری آنگاه که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در ((ماه ذیقعده|ماه ذیقعده)) برای ((عمره مفرده)) راهی مکه شد، (که در تاریخ به ((عمره قضاء|عمرة القضاء)) معروف است) به وسیله عباس بن عبدالمطلب، شوهر خواهر میمونه از وی خواستگاری کرد و او را به عقد خود در آورد. مراسم عقد در منطقه « سَرِف » به انجام رسید و گه به هنگام مراجعت پیامبر از سفره عمره، میمونه به همراه آن حضرت به ((مدینه، مدینة النبی، یثرب|مدینه)) آمد.
میمونه زنی پاکدامن می باشد و علمای رجال و شخصیت شناسان ((شیعه)) نیز وی را مورد اطمینان در علم حدیث می دانند. ام المومنین میمونه از دوستداران ((حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام)) بود و احادیثی در فضایل آن حضرت نیز نقل کرده است وی آخرین زنی بود که به همسری پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در آمد. در سال وفات میمونه اختلاف است، مشهور آن است که او در بازگشت از سفر حج در همان « سرف » در سال 51 قمری وفات موه و پسر خواهرش ((عبدالله بن عباس|عبدالله بن عباس)) بر پیکر وی نماز گارد و در مدینه به خاک سپرد. |
+ | ((ام المؤمنین|امّ المومنین)) میمونه از همسران پیامبر گرامی اسلام (ص)، رد حارث بن خزیمه و هند بنت عوف و از خاندانی مشهور و و خواهران او «(( سلمی ))»، « ((اسماء بنت عمیس|اسماء)) » و « ((ام فضل (لبابه)|لبابه)) » از زنان نامی اسلام بوند که به ترتیب همسر « ((حمزه|حمزة بن ابیطالب)) » و « ((عباس بن عبدالمطلب|عباس بن عبدالمطلب)) » بودند. میمونه، نخست همسر ((مسعود ثقفی)) بود و طلاق ف؛ سپس به همسری ((ابورهم بن عبدالعزی)) در آمد و با او بود تا ابورهم نیز درگذشت. در سال هفتم هجری آنگاه که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در ((ماه ذیقعده|ماه ذیقعده)) برای ((عمره مفرده)) راهی مکه شد، (در تاریخ به ((پیامبر اکرم و عمره قضا|عمرة القضاء)) معروف است) به وسیله عباس بن عبدالمطلب، شوهر خواهر میمونه از وی خواستگاری کرد و او را به عقد خود درآورد. مراسم عقد در منطقه « سَرِف » به انجام رسید. به هنگام مراجعت پیامبر از سفر عمره، میمونه به همراه آن حضرت به ((مدینه، مدینة النبی، یثرب|مدینه)) آمد. میمونه زنی پاکدامن بود و علمای رجال و شخصیتشناسان ((شیعه)) نیز وی را مورد اطمینان در علم حدیث میدانند. امالمومنین میمونه از دوستداران ((حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام)) بود و احادیثی در فضایل آن حضرت نیز نقل کرده است. وی آخرین زنی بود که به همسری پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در آمد. در سال وفات میمونه اختلاف است. مشهور آن است که او در بازگشت از سفر حج در همان « سرف » در سال 51 قمری وفات یا و پسر خواهرش ((عبدالله بن عباس|عبدالله بن عباس)) بر پیکر وی نماز گارد و در مدینه به خاک سپرد. |
| الطبقات، ج 8، ص 132؛ تاریخ پیامبر، آیتی، ص 75؛ اسد الغابه، ج 7، ص 272؛ ریاحین الشریعه، ج 2، ص 333 | | الطبقات، ج 8، ص 132؛ تاریخ پیامبر، آیتی، ص 75؛ اسد الغابه، ج 7، ص 272؛ ریاحین الشریعه، ج 2، ص 333 |