تاریخچه ی:
مناظره امام باقر در حضور امام سجاد علیهماالسلام
تفاوت با نگارش: 1
| - |
((حضرت امام سجاد علیه السلام|امام سجاد علیه السلام ))در مجلسی فرمودند: « وقتی ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم ))مأمور شدند که به طرف ((غزوه تبوک|تبوک)) روند، دستور دادند که ((امیرالمؤمنین|امیرالمؤمنین ))در ((مدینه، مدینة النبی، یثرب|مدینه)) به مانند. />
یرالومنین عرض کردند: « یا رسول الله! من دوست ندارم هیچگاه از شما جدا باشم.» رسول خدا در اینجا مطلب مهمی را راجع به امیرالمؤمنین فرمود که به« ((حدیث منزلت))» معروف است:
« ای علی! آیا راضی نیستی نسبت به من به منله هرون موسی باشی؟ همانگونه که ((هارون|هرون)) وصیّ موسی بود تو هم وصیّ من باشی؟ لا اینکه دیگر بعد از من پیامبری نی.
ای علی! درمدینه بمان و همان اجری که در بودن با رسول خدا بری ه ک معادل پاداش همه افرادی که با حال یقین و اطاعت همراه ایشان هستند، برای تو به تنهایی هت و چون دوست داری که در همه حال به ج محمد صلی الله علیه و آله وسلم بنگری، خداوند به ((جبرئیل ))امر فرمود که مسیر رسول خدا را بالا آورد و چشم تو را بینا گرداند تا محمد و اصحابش را در همه حال ببینی و با آنها انس بگیی و دیگر احتیای به راسه مابه نداشته باشی.»
دراین وق می برخاست و از امام سجاد علیه السلام پرسید: « ای فرزند رسول خدا! این چگونه ی در حالیکه این نوع تصرّفات فقط برای پیامبران مقدور است، نه غیر آنها.
امام سجاد علیه السلام فرمود: « این معجزه رسول خدا بود طر دن موع به عی سول دا .»
>>امام باقر علیه السلام که در مجلس حاضر بود، فرمود: «ای بنده خدا! چقدر ظلم این امت به امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب زیاد است و یاران ضرت کم! آیا حتی آنچه برای صحابه دیگر قبول دارید برای علی علیه السلام قبول ندارید، در حالیکه او افضل و برترین صحابه است؟
شما دوستان ((ابوبکر|ابوبکر ))را دوست دارید و از دشمنانش بیزاری می جویید و همچنین دوستان ((عمر بن خطاب|عمر ))و ((عثمان ))را دوست دارید و از دشنمان آنان بیرازی می جویید- هر کس که باشد، اما وقتی به امیرالمؤمنین می رسید، می گویید دوستانش را دوست داریم ولی از دشمنانش بیزاری نداریم، بلکه آنها را هم دوست داریم! چگونه این کار جایز است،
در حالی که رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم در مورد ایرالمؤمنین علیه السلام فرمود:« اللهم وال من والاه وعاد من عاداه و انصرمن نصره واخذل من خذله» (خداوندا! هر کس علی را دوست دارد او را دوست داشته باش و هر کس او را دشمن می دارد دشمن بدار و هر کس او را یاری کند، یاریش کن و هر کس او را خوار کند، او را خوار کن!)
اشکال دیگر آنکه وقتی درباره فضیلتی در مو یرامؤمنین سخنی گفته می شود که به دعا رسول خدا و کرامتش نزد خداوند، به امیرالمومنین اختصاص داده شده، آنها را انکار می کنید اما وقتی فضلیتی برای ر یک از صحابه گفته می شود، قبول می کنید، پس چرا حدل علی علیه السلام را در کنار صحابه دیگر قرار نمی دهید؟!
چرا وقتی عمر بن خطاب در بین خطبه هایش گفت: « ای ساریه به طرف کوه برو!» از او پرسیدند: « یعنی چه؟»
عمر گفت: « در موقع خطبه نگاه کردم و صحنه جنگ برادرانتان را در ((نهاوند ))دیدم و خداوند پرده ها را از جلو چشم من برداشت بعضی از کافران می خواستند از پشت به ساریه حمله کنند.
من گفتم: « ای ساریه برو به طرف کوه تا آنجا پناه بگیرد» />
سپس عمر گفت: « این ساعت ا کنید تا خبرش به شما برسد در حالیکه بین مدینه تا نهاوند نزدیک پنجاه روز راه بود چرا این کلام را از عمر قبول می کنید ولی شبیه این را از یالمنین نمی پذیرید؟! ین نیست مگر اینکه از راه انصاف وارد نمی شوید بلکه خودخواهی و گردنکشی را پیشه خود ساخته اید.» |
+ | ((حضرت امام سجاد علیه السلام|امام سجاد علیه السلام)) روزی در مجلسی فرمود:«وقتی ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم ))مأمور شد به طرف ((غزوه تبوک|تبوک)) رکت کند، دستور داد ((حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام|امیرالمؤمنین علی علیه السلام)) در ((مدینه، مدینة النبی، یثرب|مدینه)) بماند. علی یه السام عرض کرد:« یا رسول الله! من دوست ندارم از شما جدا باشم.» رسول خدا در اینجا مطلب مهمی فرمود که به« ((حدیث منزلت))» معروف است:
« ای علی! آیا راضی نیستی جایگاهت نسبت به من همان ایگاه هرون نت به موسی باشد؟ و همانگونه که ((حضرت هارون علیه السلام|هرون)) وصیّ موسی بود، تو هم وصیّ من باشی؟ ا این تفاوت که بعد از من دیگر پیامبری نوهد آمد.
ای علی! درمدینه بمان و همان اجری را که در بودن با رسول خدا ه، ببر که د معادل پاداش همه افرادی که با حال یقین و اطاعت همراه ایشان هستند، برای تو به‌تنهایی در نظر خواه گرفت؛ و چون دوست داری در همه حال به چی محمد بنگری، خداوند به ((جبرئیل)) امر فرموده که چشم تو را بینا گرداند تا محمد و اصحابش را ببینی، با آنان بشی و دیگر نیای به اه‌ای نداشته باشی.»
یکی ز ار برخاست و از امام سجاد علیه السلام پرسید:« ای فرزند رسول خدا! چگونه چین چیی مکن ست در حالکه این نوع تصرّفات و معجزات فقط برای پیامبران مقدور است، نه غیر آنها.»
امام سجاد علیه السلام فرمود: « این معجزه رسول خدا بود؛ ب ای رسل دا بو ک حجاب‌ها ز چشم علی لیه لسلم کنار .»
امام باقر علیه السلام که در مجلس حاضر بود، فرمود:« ظلم این امت به امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب چقدر زیاد است و یاران چقر کم! آیا حتی آنچه برای باقی اصحاب پیامبر قبول دارید، برای علی علیه السلام قبول ندارید، در حالکه او برترین صحابه است؟ شما دوستان ((ابوبکر|ابوبکر)) را دوست دارید و از دشمنانش بیزاری می‌جویید؛ همچنین دوستان ((عمر بن خطاب|عمر)) و ((عثمان)) را دوست دارید و از دشنمان آنان نیز بیرازی می‌جویید _ هر کس که باشد. اما به امیرالمؤمنین می رسید، می‌گویید دوستانش را دوست داریم ولی از دشمنانش بیزاری نداریم، بلکه آنها را هم دوست داریم! این کار چگونه جایز است، در حالی که رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم در مورد ا فرمود:« اللهم وال من والاه وعاد من عاداه و انصرمن نصره واخذل من خذله» (خداوندا! هر کس علی را دوست دارد، او را دوست داشته باش و هر کس او را دشمن می‌دارد، دشمن بدار؛ هر کس او را یاری کند، یاریش کن و هر کس او را خوار کند، خوارش کن!)
اشکال دیگرتان آن است که وقتی درباره فضیلتی در‌ی ا سخنی گفته میشود، آن را انکار می‌کنید اما وقتی فضلیتی برای بای صحابه گفته میشود، قبول می‌کنید. چرا دت ک علی علیه السلام را در کنار صحابه دیگر قرار نمی‌دهید؟ چرا وقتی عمر بن خطاب در بین خطبه‌هایش گفت:« ای ساریه به طرف کوه برو!» از او پرسیدند:« یعنی چه؟» عمر گفت:«در موقع خطبه نگاه کردم و صحنه جنگ برادرانتان را در ((نهاوند)) دیدم؛ خداوند پرده‌ها را از جلو چشم من برداشت. بعضی از کافران می‌خواستند از پشت به ساریه حمله کنند. من گفتم ای ساریه برو به طرف کوه تا آنجا پناه بگیری. سپس گفت:« این ساعت یدتان ند تا خبرش به شما برسد. در حالی که بین مدینه تا نهاوند نزدیک پنجاه روز راه بود. چرا این کلام را از عمر قبول می کنید ولی شبیه این را از ی لیه السم نمی‌پذیرید؟! لیش یزی نیست مگر اینکه از راه انصاف وارد نمی‌شوید بلکه خودخواهی و گردنکشی را پیشه خود ساخته‌اید.» |
| | مراجعه شود به: | | مراجعه شود به: |
| - |
((مناظرات امام باقر علیه السلام)) |
+ | ((مناظرات امام باقر علیه السلام)) |
