افزون بر
کلف ها، نشانه های دیگری که بر فعالیت های خورشیدی دلالت دارند، بر چهره کره مزبور دیده می شود که زبانه ها مشعل درخته ها روشنه ها و ریسه را می توان از آن جمله به شمار آورد.
روشنه ها
نام
روشنه از آنها اقتباس گردیده که اصل کلمه (یعنی پلاژ) در زبان فرانسه به مفهوم منطقه ای از ساحل دریا بکار می رود که به دلیل سپیدی دانه های شن و ماسه نور
خورشید را به شدت منعکس نمود و پهنه های سفید و روشنی را در دیده مجسم می سازد و همانند لکه هائی تابناک و روشن در زمینه رنگینکره جلوه گر می شوند. روشنه های تقریباً بر درخته های رخشانکره منطبق بوده و بیانگر مناطقی هستند که فروتنی بسیار زیاد دما از ویژگی آنهاست و عارضه تابناکی بنام
تاج خورشید بر فراز آنها قرار گرفته است. روشنه ها بازگو کننده مناطقی هستند که از میدان مغناطیسی نیرومندی برخوردار بوده و ازجمله نشانه های بارز فعالیت های خورشید بشمار می آیند. این پدیده ها همانند درخته های رخشانکره پیش از پیدایش کلف های خورشیدی بر سطح کره مزبور آشکار می گردند و تا مدتی پس از ناپدید شدن لکه های خورشیدی همچنان برجای می مانند، به همین مناسبت از اصطلاحی چون درخته های رنگینکره نیز می توان برای معرفی این پدیده استفاده نمود.
تصور بر این است که درخشندگی روشنه ها به فزونی فوق العاده زیاد جریان انرژی به درون
جو خورشید مربوط بوده و همچنین با قدرت فراوان و شدت بسیار زیاد نیروی میدان مغناطیس در ارتباط باشند.
برخلاف لکه های خورشیدی که ظاهراً به دلیل شدت میدان مغناطیس (که به 2000 تا 2000 گاوس بالغ می گردد) از جریان مواد داغ به قیمت سایه جلوگیری شده است. روشنه ها از
میدان مغناطیسی ضعیف تری (حدود 100 تا 200 گاوس) برخوردار بوده و راه را برای پیدایش پدیده تابناکی بنام
تاج خورشیدی که بر فراز آنها جای دارد. هموار ساخته اند.
ریسه ها
همانطوری که از نام آنها پیداست، عبارت از رشته ها و با خط های دراز و خنثی ای هستند (همانند خطی که مناطق مغناطیسی را از نظر تمایلات قطبی از هم جدا می سازد) که اغلب برای چندین ماه (بطور عادی 6 تا 10)به حیات خویش ادامه داده و گاه بلافاصله پس از ظهور ناپدید می گردند و کوتاه مدتی بعد دوباره از محل نخستین آشکار می شوند.
ریسه ها در واقع لوله ها و یا حلقه هائی از مواد نسبتاً متراکم و غلیظی هستند که دمای آنها کما بیش همان با رنگینکره بوده و برقراری گروه کلف ها و در زیر تاج خورشیدی جای دارند. ریسه ها را بیشتر بدان جهت در قرص خورشید می توان دید که نور را به خود جذب کرده و به سان رشته هائی تاریک بر چهره تابناک این ستاره فروزان جلوه گر شده اند، با وجود این ریسه هائی که در کنار لبه های قرص خورشید قرار می گیرند، از تاج های زمینه خورشید صدبار درختان تر بوده و گویای آن هستند که بای در زمره عوارض گسیلشی بشمار آیند و پیشگامان زبانه های خورشیدی محسوب گردند.
