تاریخچه ی:
مناجات امام سجاد علیه السلام در مسجد کوفه
یوسف بن اسباط از پدرش نقل می کند که می گوید:
من پیش از طلوع آفتاب وارد ((مسجد کوفه)) شدم و جوانی را دیدم که مشغول مناجات با پروردگارش بود و در سجده میگفت:« __سجد وجهی متعفراً فی التراب لخالقی و حقّ له__ » ( صورتم را بر خاک مینهم و برای خالقم سجده میکنم؛ و او حق دارد برای او سجده کنم.)
جلوتر رفتم و دیدم ((حضرت امام سجاد علیه السلام|حضرت علی بن الحسین علیه السلام)) است. آفتاب که درآمد، نزد او رفتم و عرض کردم:« یا ابن رسول الله، خود را به زحمت و سختی میاندازید در حالی که خداوند شما را برتری داده است!»
امام مدتی گریست و سپس روایت زیبایی از ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم)) را برایم نقل کرد که پیامبر فرمود:
« چشمان همه مردم در روز قیامت گریان است مگر چشمان چهار گروه، چشمی که از خوف خداوند گریسته باشد، و چشمی که در جهاد در راه خدا از بین رفته باشد، و چشمی که از دیدن مناظر حرام فرو افتد، و چشمی که شب را با عبادت خداوند و سجده برای او بیدار باشد، که خداوند در نزد ملائکه به او مباهات میکند و به آنان میگوید: بنده مرا بنگرید که چگونه قلب وروح او در نزد من، و بدنش در طاعت من است، در حالی که بستر خواب را ترک نموده و به جهت ترس از عذاب من و اشتیاق به رحمت من، مرا می خواند، بدانید که من او را مشمول مغفرت خود قرار دادم».
!منابع:
*بحارالانوار، ج 46، ص 99 به نقل از کشف الغمه
!مراجعه شود به:
*((نماز امام سجاد علیه السلام))