پیامبر اسلام فرمود:
وقتی روز قیامت فرا می رسد، منادی از دل عرش ندا می دهد که:« ای مردم! چشمان خود را ببندید تا دختر حبیب خدا به قصرش برود.»
و فاطمه، دخترم، در حالی که پارچه‌های بلند سبز رنگی بر سر دارد و اطرافش را هفتاد هزار حوریه احاطه کرده‌اند، به سوی قصرش حرکت می کند.
وقتی به در قصر می رسد، حسن را می بیند در حالی که ایستاده و حسین را که خوابیده و سر از بدنش جداست.
به حسن می گوید:«این کیست؟»
حسن پاسخ می‌دهد:«این برادر من است. امت پدرت او را به قتل رساندند و سرش را جدا کردند.»
در این هنگام از جانب خداوند ندا می‌رسد که:« ای دختر حبیب خدا. آنچه امت پدرت در حق حسین کردند، به تو نشان دادم چون برای این مصیبت هدیه‌ای به تو خواهم داد. و آن این است که به حساب هیچ یک از مخلوقاتم رسیدگی نمی‌کنم مگر زمانی که تو و فرزندان و شیعیانت وارد بهشت شوید.»
منابع:
بحار الانوار، ج 43، ص 62، حدیث 54.
مراجعه شود به:
جایگاه ویژه در قیامت
