پیامبر خدا فرمودند: وقتی روز قیامت فرا می رسد منادی از دل عرش ندا می دهد که ای خلائق چشمهای خود را ببندید تا دختر حبیب خدا به قصرش برود و فاطمه دخترم در حالی که دو پارچه بلند سبز رنگ بر سر دارد و اطراف او را هفتاد هزار حور احاطه کرده اند به سوی قصرش حرکت می کند.
هنگامی که به در قصر می رسد حسن را می بیند در حالی که ایستاده است و حسین را درحالی که خوابیده و سر از بدنش جداست به حسن می گوید: این کیست؟
پاسخ می گوید: که این برادر من است، امت پدرت او را به قتل رساندند و سرش جدا نمودند، پس از جانب خداوند ندا می رسد که ای دختر حبیب الله آنچه امت پدرت درباره حسین انجام داده بودند به تو نشان دادیم چون به خاطر مصیبتی که از ناحیه او به تو وارد می شود تعزیتی نزد خودم ذخیره کرده ام و آن این است که در محاسبه بندگان نظر نمی شود تا تو و ذریه و شیعیان تو وارد بهشت شوند قبل از اینکه در محاسبه بندگان نظر شود.
منابع:
بحار الانوار، ج 43، ص 62، حدیث 54.
مراجعه شود به:
جایگاه ویژه در قیامت