جابر بن عبدالله انصاری می گوید:
در زمان حیات
رسول خدا صلی الله علیه و آله نزد
حضرت فاطمه سلام الله علیها رفتم که ولادت
حضرت امام حسین علیه السلام را تبریک بگویم. در دستش
لوح سبزی از زمرّد دیدم که با خطی سفید و درخشان روی آن چیزهایی نوشته شده بود.
حضرت فاطمه سلام الله علیها فرمود:« این لوحی است که خداوند آن را به رسولش هدیه فرموده است. نام پدر و شوهر و دو پسرم و جانشینان آنها در آن هست و پدرم آن را به من هدیه داده است.»
آن را گرفتم و خواندم:
بسم الله الرحمن الرحیم
این نامه ای است از طرف خداوند عزیز و حکیم برای محمد که پیامبر نور و سفیر و واسطه میان خالق و مخلوق و دلیل اوست...»
در این لوح درباره امام هادی علیه السلام چنین نوشته شده بود:
«و اختم له بالسعاده لانبه علّی ولیّی و ناصری و الشاهد فی خلقی و امینی علی وحیی...»
عاقبت پسر
امام جواد علیه السلام را که دوست و یاور من و گواه در میان مخلوقاتم و امین وحیام است، به سعادت ختم می کنم.)
منابع:
- اصول کافی، کتاب الحجه، ج 2، ص 473.
مراجعه شود به: