شعری است تک بیتی و قالبی است کم استعمال دو مصراع می توانند قافیه داشته باشند یا نداشته باشند. مفرد بیشتر در نکته های اخلاقی به کار می رود.
پس قامت خوش که زیر چادر باشد ----- چون باز کنی مادر مادر باشد
بای ملخی نزد سلیمان بردن ----- زشت است ولیکن هنر است از موری
مفرد حکم کلمات قصار و ضرب الامثال را دارد. منتهی آن به نثر و این به نظم است.