صاحبان ادیان مختلف می توانند با پذیرش خطوط دین همدیگر ، در کنار یکدیگر زندگی مسالمت آمیز داشته باشند . به دیگر سخن ، دین حاکم یکی باشد و پیروان دیگر ادیان در مسائل عمومی کشور ، تابع دین واحد حاکم باشند . از این رو پیامبر اسلام خطاب به اهل کتاب می فرماید : ما موحدمی شویم و هیچیک خود را بر دیگری تحمیل نکنیم و خطوط کلی وحی را بپذیریم . این کار به معنای کثرت گرایی دینی نیست که همه عقایدمتقابل یکدیگر حق باشد ، زیرا فقط معارف مشترک و خصوصیت دین خاتم ، حق است و تنها دین اسلام ، حاکم است . دیگران مستامن و در پناه اسلام هستند ولی اهل نجات درمعاد ، یک گروه است زیرا نجات وسعادت ابدی و خوشبختی در معاد و قیامت تنها یک راه دارد و بس . اگر مساله کمال واقعی انسان و جریان قیامت مطرح است ، تنها یک راه برای تامین کمال نهایی انسان وجود دارد اما برای کشورداری و جمع آرای صاحبنظران گوناگون ، دو راه وجود دارد :
1-همگان یک دین را بپذیرند .
2-پیروان ادیان گوناگون با حفظ اعتقاد خود ، می توانند با حفظ مقررات زیر مجموعه یک دین در کنار یکدیگر زندگی مسالمت آمیز داشته باشند . زندگی مسالمت آمیز با پیروان ادیان دیگر و آزاد بودن آنها در تفکر و ارائه آن ، غیر سعادتمندی همه آنها در آخرت است . هدف آفرینش و نیز فطرت انسان ها و همچنین راه آنها یکی است و انسان باید با فطرت واحد ، در راه واحد به سوی هدف واحد حرکت کند و به مقصد واحد برسد . اگر بررسی آرا و عقاید به لحاظ آخرت باشد ، فقط یک حق است و رهرو یک راه ، اهل نجات است ولی اگر به لحاظ دنیا باشد انسانها با ادیان متعدد ، می توانند با هم زندگی کنند و آزاد اندیش باشند و راه صحیح را طی کنند .

صاحبان ادیان مختلف می توانند با پذیرش خطوط دین همدیگر ، در کنار یکدیگر زندگی مسالمت آمیز داشته باشند . به دیگر سخن ، دین حاکم یکی باشد و پیروان دیگر ادیان در مسائل عمومی کشور ، تابع دین واحد حاکم باشند . از این رو پیامبر اسلام خطاب به اهل کتاب می فرماید : ما موحدمی شویم و هیچیک خود را بر دیگری تحمیل نکنیم و خطوط کلی وحی را بپذیریم . این کار به معنای کثرت گرایی دینی نیست که همه عقایدمتقابل یکدیگر حق باشد ، زیرا فقط معارف مشترک و خصوصیت
دین خاتم ، حق است و تنها دین اسلام ، حاکم است . دیگران مستامن و در پناه اسلام هستند ولی اهل نجات درمعاد ، یک گروه است زیرا نجات وسعادت ابدی و خوشبختی
در معاد و قیامت ، تنها یک راه دارد و بس . اگر مساله کمال واقعی انسان و جریان قیامت مطرح است ، تنها یک راه برای تامین کمال نهایی انسان وجود دارد اما برای کشورداری و جمع آرای صاحبنظران گوناگون ، دو راه وجود دارد :
1-همگان یک دین را بپذیرند .
2-پیروان ادیان گوناگون با حفظ اعتقاد خود ، می توانند با حفظ مقررات زیر مجموعه یک دین در کنار یکدیگر زندگی مسالمت آمیز داشته باشند . زندگی مسالمت آمیز با پیروان ادیان دیگر و آزاد بودن آنها در تفکر و ارائه آن ، غیر سعادتمندی همه آنها در آخرت است . هدف آفرینش و نیز فطرت انسان ها و همچنین راه آنها یکی است و انسان باید با فطرت واحد ، در راه واحد به سوی هدف واحد حرکت کند و به مقصد واحد برسد . اگر بررسی آرا و عقاید به لحاظ آخرت باشد ، فقط یک حق است و رهرو یک راه ، اهل نجات است ولی اگر به لحاظ دنیا باشد انسانها با ادیان متعدد ، می توانند با هم زندگی کنند و آزاد اندیش باشند و راه صحیح را طی کنند .