تاریخچه ی:
معجزات و کرامات امام سجاد علیه السلام
« ((تحقیقی پیرامون معجزه|معجزه)) » از نظر لغت به چیزی گفته می شود که دیگران را به عجز آورده و از انجام آن عاجز باشند، اما از نظر اصطلاح به کاری گفته می شود که پیامبران برای اثبات حقانیت دعوت خود انجام می دهند و همراه با دعوای نبوت است.
اما « کرامت » به خرق عادتهائی اطلاق می شود که اولیاء خداوند متعال هر جا که مصلحت بدانند آن را انجام می دهند و هیچ ارتباطی با دعوی نبوت ندارد.
حضرت زین العابدین علیه اسلام مانند سایر ائمه هدی علیهم السلام در زندگی اجتماعی خود دارای کرامتها و معجزات ( به اطلاق لغوی ) فراوانی بوده اند که در موارد متعددی از وجود اقدس ایشان بروز نموده است.
این امور همه حاکی از شرافت وجودی و قدرت خدادادی آن بزرگوار است و در واقع پرتوی ناقص از تجلس تمام اوصاف و صفات الهی در وجود مطهر ایشان می باشد؛ حضرت بمانند سایر حضرات معصومین علیهم اسلام محبدی اراده قیوم بار تعالی و مصرر همه امور تکوین و تشریع از جانب خداوند هستند که در هر کجا مصلحت بدانند اراده بالغه خود را که عین اراده حق است اعمال فرموده و به هر نحو که حکمت و مشیت الهی اقتضا کند در عالم تکوین تصرف می نمایند.
به هر تقدیر بر اساس تاریخی و روایاتی که کرامتهای حضرت سجاد علیه اسلام را گزارش می کند، می توان این کرامتها را در محور های زیر بررسی نمود :
1- ((شفای بیمار با دعای امام سجاد علیه السلام))
2- ((دو دستی که به هم چسبیده بود))
3- ((نشان دادن واقعیت مخالفین))
4- ((برخورد باعبدالملک بن مروان))
5- ((آزادی از زنجیر و طی الارض به شام))
6- ((کرامتی بزرگ ))
مراجعه شود به:
((بعد اجتماعی امام))