معادلات همراه با اعداد، از اولین دستاوردهای ریاضی بشرند. آنها در قدیمی ترین اسناد ریاضی، مکتوب، فی المثل، در متون میخی بابلیهای باستان، که به هزاره قبل از میلاد بر می گردند، و پاپیروسهای مصری باستان، که به امپراطوری میانه در حدود 1800 ق.م. بازگشت دارند، آمده اند.
بنا به ساختار جامعه بابلی مسائل مربوط به تقسیم ارث از اهمیت بسیاری برخوردار بودند. اولین پسر همواره بیشترین سهم را دریافت می کرد، دومی بیشتر از سومی، و به همین ترتیب. در اینجا یکی از این مسائل را می آوریم
سهم هر برادر بزرگتر از برادر کوچکتر مقداری ثابت بیشتر است. گرچه نمی دانیم سهم هر یک چقدر است، اما سهم هشتمی 6 شکل است و هر برادر چقدر گرفته است.
ماین واحد اندازه شرق باستان بوده که به شصت شکل تقسیم می شده است. مساله به تساعد حسابی منجر می شود، کوچکترین برادر شکل دریافت می کند و هر بار برادر بعدی شکل بیشتر، برادر اول شکل می گیرد و جمیع 10 نفر روی هم شکل یا ماین دریافت می کنند.
در حالی که در این مساله بابلی مجهول نسبتاً واضح توصیف شده است، در پاپیروس های مصری با علامت نمایش داده شده است، که توده یا گردایه را نشان می دهد. چنین محاسباتی نسبتاً زیاد رخ می دهند و متناظر با معادلات خطی ما هستند. مقایسه ای بین متنی مصری از پاپیروس مسکو و نماد نویسی جدید این نکته را روشن می سازند
پیش از این که زبان نمادین جبری مطرح شود، معادلات را بالاجبار با کلمات می نوشتند حتی فرانسواویت که معمولاً به ویتا موسوم است که شایستگی های بسیاری در زمینه جبر دارد از کلمه لاتین برای برابر بودن استفاده می کرد
علامت برابری مساوی است با که امروز متداول است توسط روبرت رکورد پزشک دربار سلطنتی مطرح شد، اما زمان قابل ملاحظه ای طول کشید تا این علامت مقبولیت عام یافت.
وی این طرح را در کتاب درسی جبری که به صورت گفتگو نوشته شده بود و عنوانش "the whetstone of witte" بود مطرح و انگیزه انتخاب ان را با گفتن مطالب زیر بیان کرد «در این مورد همان گونه که قالباً در عمل انجام می دهم یک جفت خط توامان می گذارند این چنین = = =, زیرا هیچ دو شیی نمی تواند برابر محض باشند.