از جمله دستورات اکید
اسلام ، خوشرویی و حسن معاشرت با برادران دینی است که با صحبتهای ملایم و یا مصافحه و معانقه و امثال آن اظهار میگردد.
وقتی که دو نفر مسلمان به یکدیگر می رسند و سلام می کنند و یکدیگر را به سینه خود می چسبانند و یا دست می دهند، کدورت های آنها محو می شود و قلبهایشان به هم نزدیک می گردد.
لذا
امام باقر علیه السلام می فرماید: « وقتی که مؤمنی با مؤمن دیگر مصافحه کند، گناهانشان می ریزد و بدون گناه از یکدیگر جدا میشوند.» و نیز می فرماید: « وقتی که دو نفر از مؤمنین به یکدیگر دست می دهند، خداوند هم دست خود را بین دستهای آنان می گذارد و با کسی که بیشتر از دیگری دوستدار رفیقش می باشد، مصافحه می کند.»
رسول اکرم صلی الله و آله و سلم فرمود: « هر کس برادر مسلمانش را ملاقات کرد، بر او سلام کند و با او مصافحه نماید زیرا خداوند به این وسیله
ملائکه خود را اکرام فرموده است. »
یعنی سلام و مصافحه از اوامر الهی است بر ملائکه اش. پس شما هم همان کنید که ملائکه می کنند.
رسول خدا با مسلمانها مصافحه می فرمود و هیچگاه دست خود را عقب نمی کشید تا آن شخص دست خود را بکشد.
امام صادق علیه السلام می فرماید: « با یکدیگر مصافحه کنید که مصافحه کینه ها را می زداید.»
دستورات اسلام برای همبستگی و یکی شدن دلها و ارتباط محکم قلبها بین مسلمانان، بسیار اکید و فراوان است لذا ائمّه علیهم السلام سعی داشتند همیشه یکپارچگی مؤمنین را حفظ کنند.
از امام باقر و امام صادق علیهماالسلام روایت شده که فرمودند: « وقتی مؤمنی از خانه اش خارج می شود تا به زیارت برادر مؤمن خود برود، خداوند برای هر گامی که برمی دارد، حسنه ای می نویسد و گناهی را محو و درجهای به او عنایت می فرماید وقتی که در می زند، درهای آسمان برایش باز می گردد و وقتی که برادرش را ملاقات و با او مصافحه کند، خداوند روبروی آنها قرار می گیرد و به ملائکه اش مباهات می کند و می فرماید: « ای ملائکه! به این دو بنده من بنگرید که چگونه به خاطر من یکدیگر را زیارت می کنند و به یکدیگر محبّت می نمایند سزاوار است من آنها را به آتش، عذاب نکنم. »
منابع:
بحارالانوار، ج 76، باب 100.