امام صادق علیه السلام می فرماید: همانا((حضرت ابراهیم علیه السلام|ابراهیم خلیل الله)) صلوات الله علیه دعا کرد و از پروردگارش چنین خواست[ رَبِّ اجْعَلْ هذا الْبَلَدَ آمِناً و اجْنُبنْی وَبَنَّی اَنْ نَعْبُدَ الاْصَنْامَ] (سوره ابراهیم آیه 35) (پروردگارا، این شهر((مکه|مکه)) را مکان اَمْن قرار ده و من و فرزندانم را از پرستش بتان دور بدار).

دعای ابراهیم، پیامبر خداصلی الله علیه وآله را فرا گرفت و خداوند او را با نبوّت و پیامبری کرامت بخشید و دعای ابراهیم نیز، امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام را فرا گرفت خداوند او را به امامت و وصایت از طرف پیامبر اختصاص داد.

بحارالانوار، ج 36، ص 26، حدیث 23 ----------- تفسیر فرات کوفی