مستزاد شعری است که در آخر مصراع رباعی یا غزل یا قطعه، جمله ی کوتاهی از نثر آهنگین و مسجع اضافه می کنند که از لحاظ معنی به آن مصراع مربوط است و با وزن اصلی شعر هماهنگ نیست.

در واقع کلمه ی مستزاد به معنی "زیاد شده" هم همین معنی را می دهد.

نمونه ی چند مستزاد

گیرم که ز مال و زر کسی قارون شد ----- مرگ است زپی!
یا آن که به علم و دانش افلاطون شد ----- کو حاصل وی؟
اندوخته ام ز کف همه بیرون شد ----- کو ناله ی نی؟
ز اندیش کونین دلم پرخون شد ---- کو ساغری؟
(مشتاق اصفهانی)

گر حاجت خود بری به درگاه خدا ---- با صدق و صفا
حاجات ترا کند خداوند روا ---- بی چون و چرا
ز نهار سرحاجت خود در بر خلق ----- با جامه ی دلق
کز خلق نیاید کرم وجود و عطا ---- بی شرک و ریا
(سنا)