مسابقه فضایی

اکتشافات فضایی با توسعه فن آوری راکتها امکان پذیر شد. این مساله به خاطر رقابت ایالات متحده و اتحاد شوروی در جنگ سرد به ناچار تبدیل به مسابقه ای بین دو قدرت شد. در ابتدا، شوروی ها با قرار دادن اولین ماهواره در مدار زمین در سال 1957 میلادی و فرستادن اولین انسان به فضا در سال 1961، پیشتاز این میدان گردیدند. اما این ایلات متحده بود که در سال 1969 اولین انسان را بر سطح کره ماه فرود آورد.

لایکا، اولین سگ فضا نورد اتحاد جماهیر شوروی در سال 1957 م سگی به نام لایکا را به فضا فرستاد. لایکا در فضا جان باخت، زیرا هیچ راهی برای بازگشت سفینه به زمین وجود نداشت.

چهارم اکتبر 1957 م

وقتیکه اتحاد جماهیر شوروی اولین ماهواره مصنوعی به نام اسپرتینگ 1 را به فضا می فرستند، عصر فضا آغاز می گردد. این سفینه در مدار زمین قرار می گیرد.

سوم نوامبر 1957

اتحاد جماهیر شوروی، سگی به نام لایکا را به سفینه اسپوتینگ 2 به فضا فرستاد.

1958

ایلات متحده، اولین سفینه فضایی خود را به نام اکسپلورر 1 به فضا پرتاب می کند.

1959

سفینه اکتشافی شوروی، به نام لونای 2، با سطح ماه تصادم می کند. لونای 3 به دور ماه می چرخد و اولین تصاویر از نواحی بسیار دور در اطراف ماه را مخابره می کند.

12 آوریل 1961

اولین سفر فضایی انسان، توسط فضانورد شوروی، یوری گاگارین انجام شد.

سه 1962

رئیس جمهور، جان اف کندی، ایلات متحده را متعهد به فرود آوردن انسانی به سطح ماه تا قبل از پایان دهه ، یعنی 1970میلادی ، نمود.

30 فوریه 1962

جان گلن، اولین فضانورد آمریکایی بود که با سفینه فرندشیپ 7 به دور زمین چرخید.

10 پوئیه 1962

اولین ماهواره مخابراتی تجارتی به نام تل استار به فضا پرتاب شد. این ماهواره، اولین تصاویر تلوزیونی را به آنسوس اقیانوس اطلس مخابره نمود.

1963

فضانورد شوروی، والنتیا ترشکف، اولین زن فضانورد شد.

1965

سفینه فضایی آمریکا، مارنیر 4، اولین نمای نزدیک از سیاره مریخ را مخابره نمود. فضانورد شوروی، آلکسی لئونوف، اولین راهپیمایی در فضا را انجام داد، سه ماه بعد این راهپیمایی توسط ادوارد وایت آمریکایی تکرار شد.

1966

سفینه فضایی لونای 9، به سطح ماه فرود آمد و تصاویری را مخابره نمود.

1967

اولین تجربه شورویها در بر پا گردن اولین ایستگاه فضایی (سفینه ای که می تواند یکسال را در مدار سپری کند) با پرتاب سفینه سایوز شکل گرفت. این ماموریت با یک فاجعه به پایان رسید؛ وقتیکه سفینه به هنگام برگشت به زمین اصابت نمود، سه فضانورد آمریکایی در آتش سوزی سکوی پرتاب موشک کشته شدند.

1968

در روز کریسمس، فضانوردان آمریکایی، اولین سفر فضایی انسان به دور مدار ماه را در آپولوی 8 انجام دادند.

20 ژوئیه 1969

فضانوردان آمریکایی، نیل آرمسترانگ و ادوین آلدرین، اولین انسانهایی بودند که با سفنه آپولوی 11 قدم به ماه گذاشتند.



1970

یک سفینه فضایی بدون سرنشین شوروی به نام لونای 16، به سطح ماه فرود آمد و با نمونه هایی از سنگهای کره ماه به زمین بازگشت.

1971

سفینه های فضایی شوروی، تصاویری از مریخ مخابره نمودند.

1972

آخرین پرواز سرنشین دار در پروژه های آپولوی آمریکا توسط یوجین سرنان و هریسون اشمیت انجام شد.

1973

اسکای لب، اولین ایستگاه فضایی آمریکا به فضا پرتاب شد.

1975

سفینه های فضایی آپولو و سایوز یکدیگر را در فضا ملاقات کردند. این اولین پروژه فضایی مشترک آمریکا و شوروی بود.

1976

سفینه فضایی وایکینگ آمریکا بر روی کره مریخ بدنبال نشانه حیات گشت. آنها همچنین، خاک و آب و هوای مریخ را مورد مطالعه قرار دادند و نمونه هایی از سطح سیاره به همراه خود آوردند.

1977

ایالات متحده، سفینه های فضایی وایجر 1 و 2 ( vayagers ) را به فضا پرتاب نمود تا تصاویری از دورترین سیارات بفرستند.

فرود بر سطح ماه

در ماه می 1961، جان. اف. کندی، رئیس جمهور آمریکا، کشور خود را متعهد ساخت که: «هدف انسان پیش از به پایان رسیدن این دهه( (یعنی 1960 تا 1970میلادی )، فرود آمدن بر سطح ماه و به سلامت بازگشتنش به زمین است». آمریکا در سال 1969 به این هدف دست یافت.

سفینه مه اندیش «عقاّب» نامی بود که سرنشینان مه نشین به آن داده بودند.

1981

سفینه فضایی آمریکایی شاتل که می تواند پروازهای پیاپی به فضا انجام دهد اولین پرواز مداری خود را انجام داد. این بدان معنا بود که از این پس نیازی نبود تا برای فرستادن هر سفینه به فضا ،‌ یک موشک بکار رود و در انتهای مأموریت نابود شود ، بلکه شاتل ها بصورت پی در پی قابل استفاده بودند .

1983

رئیس جمهور آمریکا، رونالدریگان، طرح ابتکاری دفاع استراتژیک خود را مطرح می سازد تا سیستمهای ضد موشکی در فضا مستقر سازد.

28 ژانویه 1986

شاتل فضایی آمریکا چلنجر (Challenger) بعد از برخاستن منفجر و هر هفت سرنشین آن کشته می شدند.
1986

اتحاد جماهیر شوروی، ایستگاه فضایی، میر را به فضا پرتاب می کند. این ایستگاه فضایی که تا مدتها بعد بکار می رفت ، برای بسیاری از مردم شوروی ، نمادی از موفقیت و قدرت دولت و ملت شوروی در جهان به حساب می آمد . نمادی که نشان از قدرت علمی و فناوری این کشور داشت .
نگهداری ایستگاه فضایی ، کاری بسیار پر هزینه و با زحمات فراوآن محسوب می شد . چنانچه آمریکائی ها ،‌ تا امروز ، 2006 ، ایستگاه مستقلی را ایجاد نکردند ، بلکه ایستگاهی بین المللی و با همراهی چندین کشور صنعتی و روسیه ، به فضا فرستاده شد .