به اتفاق مورّخین پیکر امام هفتم علیه السلام در طرف غربی
بغداد در قبرستان معروف به« مقابر قریش« باب القین» به خاک سپرده شد و مرقد شریفش مورد توجّه خاصّ و عام قرار گرفت.
در سال 220 نوه بزرگوارش
امام محمد تقی علیه السلام در کنارش مدفون گشت و بعدها در اطراف مرقد مطهرش تجمّع مردمان زمینه پیدایش
کاظمین را فراهم آورد که خود شهری است مستقل در حاشیه بغداد.
منابع:
بحار الانوار، ج 48، ص 2 تا 8 ـ النجد بخش اعلام.