مرثد بن ابی مرثد غنوی، از طایفه غنی بن اعصر و از تبار قیس عیلان و ساکن مکه بود، پدر وی« کناز بن حصین» معروف به ابومرثد، از اصحاب رسول خدا بود که در تمام جنگها:
بدر و
احد،
خندق و. . . شرکت کرد.
مرثد و پدرش هم پیمان
حمزه بن عبدالمطلب بودند، او به همراه پدرش از مکه به مدینه هجرت کرد و در زمره بزرگان اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم قرار گرفت به هنگام مراسم عقد اخوت اسلامی، پیامبر خدا صلی الله علیه و آله وسلم بین او و عباده بن صامت
پیمان برادری برقرار ساخت.
مرثد غنوی مردی نیروند و شجاع بود و به همین جهت پس از هجرت به مدینه، مسلمانانی را که در بند اسارت قریش در مکه به سر می بردند، مخفیانه از مکه به مدینه انتقال می داد. همچنین نقل است که وی مردی توانگر بود و یکی از دو اسب مسلمانان در جنگ بدر از آن وی بوده است.
وی از جمله سپاه تبلیغ اسلام بود که در سال سوم هجرت به همراه شش تن از دیگر یاران پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم در منطقه« رجیع» در دام قبایل عضل و قاره گرفتار آمده و به شهادت رسیدند، بنابر برخی از نقلها، مرثد فرمانده گروه بوده است.
منابع :
اسدالغابه ،ج 5 ،ص 137 ؛
الطبقات ، ج 3 ، ص 47 و 48 ؛
الاستیعاب ،ج 3 ،ص 429 و 320 ؛
الاصابه ،ج 3 ، ص 398 ؛