__زنده‌شدن قلب پیامبر__
فاطمه علیها سلام می‏گوید:
پس از نزول آیه « لا تحبوا دعاء الرسول بینکم کدعاء بعضکم بعضا»
( ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|رسول خدا )) را همان طور که دیگران را صدا می‏کنید (مثلا با اسم یا بدون احترام)، صدا نکنید) من پدرم را « یا رسول الله» صدا زدم.
اما پدرم فرمود:« فاطمه جان به من بگو «یا ابه» ( پدرجان). این کلمه قلب مرا زنده ‏تر و خدای تعالی را راضی‏تر می‏گرداند. »

__در آغوش محبت:__
رسول خدا گاه فاطمه را می‏بوسید، گاه او را در آغوش می‏گرفت، گاه دست محبت به سر و صورت او می‏کشید و گاه او را از صمیم قلب دعا می‏کرد و اشک از چشمان زهرا پاک می‏نمود. و تا قبل از ازدواج زهرا علیهاسلام، شب‏ها تا صورت مبارک او را نمی‏بوسید، نمی‏خوابید.
رسول خدا گاهی سر فاطمه علیهاسلام را می‏بوسید و به او می‏فرمود:« پدرم و مادرم فدای تو باد.»
هرگاه فاطمه علیهاسلام نزد رسول خدا می‏رفت، پیامبر به احترام فاطمه بلند می‏شد، سر مبارکش را می‏بوسید و او را در جای خود می نشاند.

__کمک:__
روزی رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم وارد خانه ((امیرالمؤمنین|امیرالمؤمنین علی علیه السلام)) شد و دید علی و فاطمه علیهماالسلام نشسته و مشغول آسیاب کردن‌اند. رسول خدا پیش رفت و فرمود:« کدام یک از شما خسته‏ترید؟»
امیرالمومنین عرض کرد:« فاطمه.»
رسول خدا فرمود:«دخترم برخیز.»
فاطمه علیها سلام برخاست و رسول خدا به جای او نشست؛ و با امیرالمومنین مشغول آسیاب گندم و جو شد.

__دلسوزی:__
روزی فاطمه علیهاسلام مریض شد. رسول خدا به عیادتش رفت. کنارش نشست و احوالپرسی کرد.
فاطمه عرض کرد:« پدر جان، من یک وعده غذای عالی میل دارم.»
رسول خدا بلند شد و از طاقچه‏ای که در اطاق بود، طبقی آورد که در آن کشمش و نان روغنی و کشک و خوشه‏ای انگور بود. طبق را نزد فاطمه گذاشت و دست مبارکش را به سوی طبق دراز کرد، نام خدای بزرگ را به زبان جاری نمود و به حاضرین فرمود:«بخورید به نام خدا.»
فاطمه و رسول خدا و امیرالمومنین و ((حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام|حسن)) و ((حضرت امام حسین علیه السلام|حسین )) همگی از آن غذا خوردند. در این میان فقیری به دم در آمد و غذا خواست.
رسول خدا فرمود:« دور شو.»
فاطمه عرض کرد:« یا رسول الله چرا چنین فرمودی؟»
رسول خدا فرمود:«او ((ابلیس|شیطان)) بود و این غذا را ((جبرئیل|جبرئیل)) از ((بهشت|بهشت)) آورده است. شیطان می‏خواست از نصیب شما بخورد ولی سزاوارش نیست.»

مراجعه شود به:
((موقعیت فاطمه نزد پیامبر))