| مواد صلحنامه میان ((حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام|امام حسن علیه السلام)) و ((معاویه)) به شرح زیر است: | | مواد صلحنامه میان ((حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام|امام حسن علیه السلام)) و ((معاویه)) به شرح زیر است: |
- | بسم الله الرحمن الرحیم حسن بن علی بن ابیطالب با معاویه بن ابی سفیان صلح کرد که حسن متعرض معاویه نگردد به شرط آنکه او در میان مردم به کتاب خدا و سنت ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم ))و سرپرست خلفای شایسته عمل کند به شرط آنکه پس از خود هیچکس را برای امر خلافت تعیین ننماید و مردم مسلمان، خود با شورا خلیفه تعیین کنند؛ و شرط کرد که مردم در هر کجای عالم که باشند از ((شام «سوریه»|شام)) و ((عراق)) و ((حجاز)) و ((یمن)) از شر او ایمن باشند و جان و مال و زنان و اولاد شیعیان ((حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام|علی بن ابیطالب )) از معاویه در امام بماند. و نیز بر معاویه شرط شد که برای حسن بن علی و برادرش ((حضرت امام حسین علیه السلام|حسین)) و سایر ((اهل بیت، عترت، آل رسول، قربی|اهل بیت ))و خویشان رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم مکری نیندیشد و آشکار و پنهان ضرری به ایشان نرساند و هیچکس از ایشان را در هیچ کجای زمین نترساند؛ و شرط شد که دیگر علی را در قنوت نماز لعن نکنند چنانکه تاکنون میکردند. خدا و رسولش بر این صلحنامه گواه گرفته شدند و عبدالله بن الحارث و عمرو بن ابی سلمه و عبدالله بن عامر و عبدالرحمن بن سمره بر آن شهادت دادند.» |
+ | ::__~~green:بسم الله الرحمن الرحیم~~__:: حسن بن علی بن ابیطالب با معاویه بن ابی سفیان صلح کرد که حسن متعرض معاویه نگردد به شرط آنکه او در میان مردم به کتاب خدا و سنت ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم ))و خلفای شایسته عمل کند به شرط آنکه پس از خود هیچکس را برای امر خلافت تعیین ننماید و مردم مسلمان، خود با شورا خلیفه تعیین کنند؛ و شرط کرد که مردم در هر کجای عالم که باشند از ((شام «سوریه»|شام)) و ((عراق)) و ((حجاز)) و ((یمن)) از شر او ایمن باشند و جان و مال و زنان و اولاد شیعیان ((حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام|علی بن ابیطالب )) از معاویه در امام بماند. و نیز بر معاویه شرط شد که برای حسن بن علی و برادرش ((حضرت امام حسین علیه السلام|حسین)) و سایر ((اهل بیت، عترت، آل رسول، قربی|اهل بیت ))و خویشان رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم مکری نیندیشد و آشکار و پنهان ضرری به ایشان نرساند و هیچکس از ایشان را در هیچ کجای زمین نترساند؛ و شرط شد که دیگر علی را در قنوت نماز لعن نکنند چنانکه تاکنون میکردند. خدا و رسولش بر این صلحنامه گواه گرفته شدند و عبدالله بن الحارث و عمرو بن ابی سلمه و عبدالله بن عامر و عبدالرحمن بن سمره بر آن شهادت دادند.» |
| در بعضی از منابع تاریخی، این مفاد هم در صلحنامه ذکر شده است: | | در بعضی از منابع تاریخی، این مفاد هم در صلحنامه ذکر شده است: |
- | - خلافت پس از معاویه برای حسن و سپس برای حسین باشد. - حسن مجبور نباشد معاویه را امیرالمومنین بنامد. - معاویه هر سال دومیلیون درهم برای حسن علیه السلام بفرستد. - حسن هر سال 5 میلیون درهم ((ات امام حسن علیه السلام از بیت المال در زمان صلح|از بیت المال کوفه بردارد )) تا آن را برای کمک به شیعیان وفقرای شیعه به مصرف برسانند. - معاویه برای بازماندگان شهدای جنگ جمل و صفین از سپاه علی علیه السلام یک میلیون درهم از ((خراج|خراج)) و مالیات زمینها و ((دارابگرد|دارابگرد)) خرج کند. |
+ | * خلافت پس از معاویه برای حسن و سپس برای حسین باشد. * حسن مجبور نباشد معاویه را امیرالمومنین بنامد. * معاویه هر سال دومیلیون درهم برای حسن علیه السلام بفرستد. * حسن هر سال 5 میلیون درهم ((یا امام حسن علیه السلام در استفاده از بیت المال در زمان صلح|از بیت المال کوفه بردارد )) تا آن را برای کمک به شیعیان وفقرای شیعه به مصرف برسانند. * معاویه برای بازماندگان شهدای جنگ جمل و صفین از سپاه علی علیه السلام یک میلیون درهم از ((خراج|خراج)) و مالیات زمینها و ((دارابگرد|دارابگرد)) خرج کند. |