ماری کوری

{picture file=img/daneshnameh_up/6/6c//Coorie_Marry.jpg}

ماری کوری در سال 1867 با نام ماریا اسکلو دووسکا در ((ورشو)) پایتخت ((لهستان))متولد شد او در سن 19 سالگی به ((پاریس)) رفت تا در آنجا به تحصیل در رشته ((شیمی)) بپردازد در آنجا با ((فیزیک))دان جوان فرانسوی به نام پیر کوری آشنا شد. این اشنایی به ازدواج انجامید او به پیر کوری در انجام ((آزمایش))های عملی اش در باره ((الکتریسیته)) کمک می کرد زمانی که او در سال 1895 در انباری چوبی کوچک که آزمایشگاه او بود شروع به کار کرد نه او و نه هیچ کس دیگر چیزی در باره ((عنصر شیمیایی)) ((رادیم)) نمی دانست این عنصر هنوز کشف نشده بود البته یکی از همکاران پژوهشگر ((پاریس))ی ((فیزیک))دان فرنسوی هانری بکرل در آن زمان تشخیص داده بود که عنصر ((شیمی))ایی ((اورانیوم)) پرتوهایی اسرار آمیز نامرئی از خود می افشاند او به طور اتفاقی یک قطعه کوچک از ((فلز)) ((اورانیوم)) را بر روی یک صفحه فیلم ((نور)) ندیده که در کاغذ سیاه پیچیده شده بود گذاشته بود صبح روز بعد مشاهده کرد که صفحه فیلم درست مثل این که ((نور)) دیده باشد سیاه شده است بدیهی بود که عنصر ((اورانیوم)) پرتوهایی را از خود ساطع کرده بود که از کاغذ سیاه گذشته و بر صفحه فیلم اثر کرده بودند بکرل این فرآیند را دوباره با سنگ معدنی که سنگی سخت و سیاه قیرگون است که از ((اورانیوم)) بدست می آید – تکرار کرد این بار اثری که سنگ بر روی صفحه فیلم گذاشته بود حتی از دفعه قبل هم قوی تر بود بنابراین می بایست به غیر از عنصر ((اورانیوم)) یک عنصر پرتوزای دیگر هم در سنگ وجود می داشت او ((فرضیه)) خود را با خانواده کوری که با او دوست بودند مطرح کرد آنها نیز این راز را هیجان انگیز یافتند این چه پرتوهای نادری بودند که در اشیایی که پرتوههای ((نور))ی معمولی از آنها عبور نمی کرد، نفوذ می کردند و از میان آنها می گذشتند؟

در آن زمان پیرکوری در مدرسه ((فیزیک)) تدریس می کرد ولی او تمام وقت آزاد خود را به کار می برد تا به همسرش در ((آزمایش))هایی که انجام می داد کمک کند رئیس مدرسه ((فیزیک)) یک انباری مخروبه کنار حیاط مدرسه را در اختیار آنها گذاشت این انباری تنها فضایی بود که آنها می توانستند بدون هزینه ای دریافت کنند و بنابراین آن را قبول کردند قدم بعدی این بود که سنگ معدنی سیاه را تهیه کنند. اگر می خواستند اقدام به خرید آن کنند خیلی گران تمام می شد آنها به طور اتفاقی اطلاع یافتند که دولت اطریش هزاران کیلو از این سنگها دارد که چون ((اورانیوم))ش را جدا کرده اند آنها را بی ارزش می دانند چون خانواده کوری دنبال ((اورانیوم)) نبودند بلکه عنصر ناشناخته جدیدی را جستجو می کردند این زباله ها را درست همان چیزی یافتند که به آن نیاز داشتند ماری و پیر کوری این توده های گثیف را با بیل دورم دیگهای بزرگی می ریختند آنها را با مواد ((شیمی))ایی مخلوط می کردند و بر روی یک اجاق قدیمی چدنی حرارت می دادند. دود سیاه، خفه کننده و بد بوی غلیظی که از دیگها بر می خواست نفس آنها را تقریباٌ بند می آورد و اشک ((چشم))انشان را سرازیر می کرد با مراجعه به یادداشتهای قطور ((آزمایش))گاهی ماری و پیرکوری معلوم می شود که آن دو نفر از 16 دسامبر 1897 به مطالعه در باره پرتو بکرل یا پرتو ((اورانیوم)) پرداختند در آغاز ماری فقط به این کار مشغول شد ولی از 5 فوریه 1898 پیر هم به او ملحق شد پیر به اندازه گیری ها و بررسی نتایج پرداخت آن دو نفر عمدتاٌ شدت پرتوهای کانی ها و نمکهای مختلف ((اورانیوم)) و((اورانیوم)) ((فلز))ی را اندازه گیری می کردند نتیجه تجربه های زیاد آنان این بود که ((ترکیب))ات ((اورانیوم)) کمترین ((رادیو اکتیویته)) را داشتند ((رادیو اکتیویته)) ((اورانیوم)) ((فلز))ی از آنها بیشتر بود و کانی ((اورانیوم)) که معروف به پشبلند بود بیشترین ((رادیو اکتیویته)) را داشت این نتایج نشان داد که ((احتمال))اٌ‌ پشبلند محتوی عنصری است که ((رادیو اکتیویته)) اش خیلی بیش از اکتیویته ((اورانیوم)) است در 12 آوریل 1898 کوری ها ((نظریه)) خود را به آکادمی علوم ((پاریس)) گزرش کردند در 14 آوریل کوری ها با همکاری لمون ((شیمی))دان فرانسوی به جستجوی عنصر ناشناخته مزبور پرداختند.

نتیجه گرانبهای این کار پر زحمت و طاقت فرسا تنها چند قطره از ((ماده)) ای بود که آنها این ((ماده)) را در لوله های شیشه ای ((آزمایش))گاهی نگهداری می کردند بر اثر این کارهای طاقت فرسا در نخستین زمستان ماری کوری دچار نوعی عفونت و التهاب ریوی شد و تمام فصل را مریض بود ولی پس از بهبودی کار پختن مواد در دیگها را در ((آزمایش))گاه از سر گرفت سال پس از آن نخستین دخترش به نام ارینه متولد شد پیر و ماری کوری در ((ماه «قمر زمین»|[ماه)) جولای(مرداد((ماه «گاه شماری»|ماه))) همان سال توانستند این مسئله را اتشار دهند که سنگ معدنی به غیر از ((اورانیوم)) دو عنصر پرتوزای دیگر را نیز در خود دارد نخسیتن عنصر را به یاد محل تولد و بزرگ شدن ماری کوری که لهستان بودهاست، پولونیوم نامیدند و دومین عنصر را که اهمیت زیادی داشت رادیوم نامیدند که از واژه لاتین به معنی پرتو الهام می گرفت در 26 دسامبر 1898(5 دی ((ماه «گاه شماری»|ماه)) 1277) اعضای آکادمی علوم ((پاریس)) گزارشی تحت عنوان در باره ((ماده)) شدیدآٌ رادیو اکتیوی که در پشبلند وجود دارد آگاه شدند و این روز تاریخ تولد ((رادیوم)) است پیدایش ((رادیوم)) در میان عناصر رادیو اکتیو طبیعی تقریباٌ به فوریت ثابت کرد که این عنصر مناسبترین عنصر رادیو اکتیو برای بسیاری کارهاست به زودی معلوم شد که نیمه عمر ((رادیوم)) نسبتاٌ زیاد است(1600 سال) کشف ((رادیوم)) موجب دگرگونی های اساسی در دانش بشر در باره خواص و ساخت ((ماده)) شد و منجر به شناخت و دستیابی به ((انرژی)) ((اتم))ی شد خانواده کوری به همراه بکرل به خاطر کشفی که پس از آن همه کار طاقت فرسا به آن نائل شدند در سال 1903 ((جایزه نوبل))(در ((فیزیک))) را از آن خود کردند و به این ترتیب توناستند وامهایی را که برای کارهای پژوهشی طولانی خود گرفته بودند، پرداخت کنند.

پیر کوری در سال 1906 در 47 سالگی به علت تصادف با اتومبیل در گذشت مادام کوری پس از مرگ شوهرش به مطالعات خود ادامه داد و در سال 1910 موفق به تهیه ((رادیوم)) خالص گردبد در این هنگام استاد سوربون و عضو آکادمی طب شد و در سال 1911 برای دومین بار به دریافت ((جایزه نوبل)) نائل شد(ماری کوری به غیر از لیونس پاولینگ برنده ((جایزه نوبل)) در ((شیمی)) در سال 1954، برنده جایزه صلح نوبل در سال 1962 تنها انسانی است که دو بار این جایزه ارزشمند را از آن خود کرده است) مادام کوری در 4 ژوئیه 1934 یعنی 28 سال بعد از مرگ شوهرش و در سن 67 سالگی در گذشت.

این واقعیت که پرتوهای ((رادیم)) می توانند بافتهای زنده اندامها را از بین ببرند به عنوان مهمترین دستاورد کشف کوریها مشخص گردید پزشکان و پژوهشگران علوم پزشکی به زودی دریافتند که به این وسیله می توانند غده ها و بافتهای بدخیم را که در ((سرطان)) و همچنین بیماریهای پوستی و غدد ترشحی بروز می کنند، از بین ببرند بسیاری از بیماران سرطانی که توانسته اند با موفقیت معالجه شوند و از مرگ نجات یابند عمر دوباره و سلامتی خود را مرهون تلاشهای ایثار گرانه و خستگی ناپذیر و انگیزه والای این زن بی همتا هستند.