قلخداوند متعال چنین مقدّر فرمود است که مؤمنین و دوستداران او غالباً در تنگی و سختی و فقر و ابتلاء بسر ببرند و حتی در زندگی انبیاء و اولیاء الهی هم بخوبی این مسأله مشاهده می شود.
این سختیها و گرفتاری ها گاهی برای پاک کردن مؤمن از لغزشها و گناهان صغیره ای است که احیاناً از او سرزده و گاهی برای ترفیع مقام و بالا بردن درجات قرب است. همچنانکه برای انبیاء و اولیاء معصوم خداوند دیده می شود.
برای آشنا شدن بیشتر با مسأله ابتلائات و گرفتاریها و فقر و مرضهایی که به مؤمنین رو می آورد، به روایات مراجعه می کنیم:
1-
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: « شدیدترین مردم نسبت به گرفتاریها پیامبرانند و بعد از آنها مؤمنین به قدر ایمانشان. . . »
2-
امام صادق علیه السلام فرمود: « اجر و پاداش بزرگ به همراه گرفتاریهای بزرگ است و خداوند قومی را دوست ندارد مگر انکه آنها را گرفتار می نماید. »
3-
امام باقرعلیه السلام فرمود: « وقتی خداود بندهای را دوست داشته باشد، او را غرق در گرفتاری ها می نماید. »
4- امام صادق علیه السلام فرمود: « بر مؤمن چهل شب نمی گذرد، مگر اینکه مسأله ای برای او پیش می آید که او را محزون می کند و آن مایه یادآوری اوست. »
5- و نیز فرمودند: « در بهشت درجه ای است که بنده به آن نمی رسد مگر اینکه در بدنش عارضه ای دست دهد. »
6- امام باقر علیه السلام فرمود: « همانطور که مرد از اهل خود دلجویی می کند، خداوند هم مؤمن را با هدیهای از گرفتاری سرکشی می کند و او را از دنیا پرهیز می دهد، همانطور که طبیب مریض را پرهیز می دهد. »
7- رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم فرمود: « مؤمن مانند شاخه تازهای است که دردها و بیماری ها او را حرکت می دهند. »
8- شخصی به
امیرالمؤمنین علیه السلام عرض کرد: « به خدا قسم من تو را دوست دارم.» حضرت فرمود: « پس لباسی برای فقر آماده کن که من از رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم شنیدم که فرمود: « فقر و تنگدستی به سوی محبّین تو از سیلی که به پایین درّه می ریزد سریع تر رو می آورد. »
9- امام صادق علیه السلام فرمود: « خداوند به
حضرت موسی علیه السلام فرمود: « من مخلوقی محبوب تر از مؤمن خلق نکردم و من او را فقط به آنچه خیر و صلاح اوست، مبتلا می کنم و من صلاح او را بهتر می دانم. . . »
10-
امام سجاد علیه السلام فرمود: « مردم در زمان ما شش گروهند: شیر، گرگ، روباه، سگ، خوک، گوسفند، اما شیرها، همان پادشاهان ستمگرند که می خواهند بر همه غلبه پیدا کنند، گرگ ها تاجرانی هستند که جنس را در موقع خریدن مذمّت می کنند و در موقع فروختن تعریف، اما روباه ها، دین فروشان و دو رویانند، سگ ها پارس کنندگان به مردم اند با زبانشان، خوک ها طالبان فساد و فحشاءاند و گوسفند ها آنها هستند که پشم آنها را می کنند و گوشت آنها را می خورند و استخوان آنها را می شکنند، یعنی مؤمنین مبتلا و گرفتار. پس گوسفندان در بین گروهی از شیران و گرگان و روباهان و سگان و خوکان چه کنند؟! »
منابع:
بحارالانوار، ج 67، باب 12، از صفحه 196 تا 249.