از ((سلمان فارسی)) نقل شده است که بر پیامبر خدا وارد شدم، حسن و حسین نزد او مشغول غذا خوردن بودند و پیامبر گاهی لقمه دهان حسن می گذارد و گاهی دهان حسین چون از غذا فارغ شدند، پیامبر خدا حسن را بر شانه گرفت و حسین را در دامان خود نشاند، آن گاه فرمود: ای سلمان آیا آنها را دوست داری ؟

گفتم: یا رسول الله چگونه آنها را دوست ندارم در حالی که شأن و منزلت آنها نزد شما برای من معلوم است.

پیامبر خدا فرمودند: ای سلمان، کسی که آنان را دوست بدارد، مرا دوست داشته است و کسی که مرا دوست بدارد، خداوند را دوست داشته است.

آن گاه دست خود را بر کتف حسین نهاد و فرمود: او امام و فرزند امام و نه تن از صلب او امامانی نیکو کار و امین و معصومند و نهمین آنها ((حضرت امام مهدی ارواحنا له الفداء|قائم)) آنهاست.

منابع:

بحار الانوار، ج 36، ص 304، حدیث 143.

مراجعه شود به :

((شیفتگی پیامبر نسبت به حسین علیه السلام))

((امر پیامبر به دوستی امام حسین علیه السلام))

((توصیه پیامبر به دوستی حضرت))

((جایگاه حضرت نزد پیامبر))