یکی از محورهای تربیتی در کودکان شخصیّت دهی به آنان است و در همین راستا علاوه بر نامگذاری در فرهنگ اسلام، امر دیگری مطرح شده و آن قرار دادن لقب زیبا و کنیه خوب برای کودکان است . لقبهایی که برای شخصیت آینده او، سازنده و جهت بخش باشد، مثل نظام الدّین، منیرالدّین عزّالدّین، یا استفاده از لقبهای بزرگان اصحاب مثل: عمّار، میثم، کاظم، صابر و. . .

و کنیه ای که شیرین است برای پسران با پیشوند “اب” آورده می شود مثل ابوعلی، ابوحامد، ابومهدی، ابوالقاسم، ابوالفضل، ابوالمعالی، ابوالشرف، ابوالکمال و. . .

و برای دختران با پیشوند “ ام” آورده می شود مثل ام زینب، ام خدیجه، ام فاطمه، ام مهدی، ام هادی و. . .

و لقب دختران مانند طاهره، زکیه، راضیه، مرضیه، خادمه الزهرا، خادمه زینب، مطهره و. . .